Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron
(1646)–Anoniem Sparens Vreughden-Bron– AuteursrechtvrijVytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens
[pagina 117]
| |
2 Ey wilt eens hooren// hoe dat ick doe,
En neyght u ooren// toch hier een toe:
Ick leef vol vreughden// al van het mijn,
't Geen my verheughden// oock in de pijn:
'k Bekommer my niet// noch set geen verdriet
In al het geen dat my geschiedt.
3 Want 'sochtens wanneer// dat ick opstaen,
Is al mijn begeer// om heen te gaen,
Naer Willem Jonckers// soo rep ick mijn,
Daer vele Pronckers te samen zijn:
Daer drincktmen seer reyn// den gebrande Wijn
Al by de braefste Borsten fijn.
4 Dan gae ick teeren// wel een Ontbijt,
Naer mijn begeeren en appetijt,
So ick kan boeten// maer mijnen lust
Al met Schaeps-voeten// ick ben gerust,
Oft wel een Schaeps-hooft// in tween geklooft,
Met Spaensche Wijn, dit vry gelooft.
5 Het middagh-eeten// maeckt men gereet,
Leckere beeten// die ick dan eet,
| |
[pagina 118]
| |
Ghesoon, gebraden// so moet daer zijn,
Suycker, Sucaden// en Rijnschen Wijn:
En dan setmen my// soo een aen mijn zy,
Die my verdrijft Melancoly.
6 Nae het dieneeren// begint den Dans,
Daer men braveeren// gaet op zijn Frans,
Daer yder een// dan toont sijn konst,
Al om van die gheen// te krijghen gonst,
Die men daer bemint// oft wel heeft ghesint,
Of die daer sijn vermaeck in vindt.
7 Om tijt-verdrijven// neemt men dan weer
't Bort met de Schijven// tot het Verkeer:
Dus brenght men deur// vast sijnen tijdt,
Sonder ghetreur// in groot jolijt,
Tot savondts dat// men moe en mat
Wel garen een goedt bedde hadt.
8 Alleen te leggen// mach oock niet zijn,
Met eens te seggen// so brenghtmen mijn
Het een of 't ander// mooy Venus-Dier,
Om met malkander// naer ons playsier
| |
[pagina 119]
| |
Te speulen dree// van liever-lee,
Ghelijck als Mars en Venus dee:
9 Aldus verteertmen// zijn gelt en goedt,
En oock besmeertmen// zijn reyn gemoedt,
En so gaet het dan// naer het spreeck-woordt,
Van een yder man// genoegh gehoort:
Als 't geldt is verpooyt// so is men berooyt,
Dan wordt men op een Schip gegooyt.
Wie dat onnut verteert zijn goedt, Die leydt een leven heel onsoet: Want spot en schimp hy draghen moet, En yder stoot hem met de voet, Jae eer dat hy het wel wordt vroedt Men hem naer Indjen varen doet. 't Beeste vel// kleedt wel. |
|