Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron



[pagina 83]
Daer rijst de Zon met groot vermaeck, Stemme: Dat ick een Honigh-Byetje waer. DAer rijst de Zon met groot vermaeck, Vyt Thetis schoot, en laet sijn stralen Op het Aerdtrijck dalen, Over beemd' en daeck, En schittert door de boompjes soet: 't Werdt tijdt dat ick mijn Galathe ontmoet, Aen 't
[pagina 84]
beeckje, daer sy mijn Bescheyden heeft te zijn. 2 Mijn Beesjes, laet geen Gras u voen, En staeckt doch het genot van blaetjes: 'k Bid, spoedt dese paetjes, Tot ghy sult gaen hoen Aen 't Beeckje, door dees groene Lind', Op dat ick daer mijn Nymphje bezigh vind', Met vlechten eenen Kroon, Die sal my staen ten thoon. 3 Dan sal ick haer van Myrte-blaen Een kransje vlechten, en van Roosen, Die op 't schoonste bloosen, Als wy t'samen staen Onder den Hemel, handt aen handt Ghevlochten t'samen, door de Liefdes bandt, Als wy twee t'saem in een Door 't Heyligh werck treen.
[pagina 85]
4 Daer sien ick door de tackjes heen Van deze groene Else-boompjes, Aen de suyvere stroompjes Galathe alleen. Mijn beesjes nu u hongher blust, Met weeligh thijm, of blaetjes, wat u lust, En ick sal my ny voen Met Galathe in't groen. H. Verdonck.