't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron

Uytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens

[p. 214]

Amarilli Claeg-Liedt over het afsterven van haer beminde Herder.

Stemme: Amarilli mia belle.

ACh wat zijn nu mijn daghen,
Vol ramp en droefheyt groot,
Hoe sal ick draghen
‘t Leet dat my dus doet klaghen?
O wrede doodt!
Waerom heb ‘t ghy ghescheyden,
‘t Soet ghevry van ons beyden,
Nu dat de zieltjes so vast verbonden waren?
Of benijde, of benijde, of benijde
Ghy ‘t paren?

2 Ach wie draeght sulcke minne,

Als my mijn Herder droegh?
Die soo kan winnen,

[p. 215]

 

‘t Hert van sijn Herderinne,

 

‘t Is niet ghenoegh,

 

Al is hy overleden,

 

Noch ghedenck ick op heden,

 

Aen sijn goe gunste:

 

Maer ‘t missen doet my weenen,

 

Al mijn vreughde, al mijn vreughde, etc.

 

Vlieght henen.

 

3 Och waer ‘t moogh’lijck te wecken

 

Mijn Lief, mijn waerde schat,

 

Ick souw daer trecken,

 

Al moest ick ‘t graf bedecken

 

Met traentjes nat,

 

‘t Mocht my geensins verveelen:

 

Want hy sou weder heelen,

 

Mijn droeve smerte, en troosten als voor desen,

 

Hoe gheluckigh, hoe gheluckigh, hoe gheluckigh

 

Sou ‘k wesen.

 

4 Als ick sie dat Lerinde,

 

En ander Nimphjes meer,

[p. 216]

 

In ‘t Bosje vinden,

 

Elck sijn Lief en beminde:

 

Dan word’ ick weer

 

Met nieuwe smert doorsteken,

 

En vertreck (om te spreken,

 

Mijn droeve klachten),

 

In eensaem naere kuylen,

 

Daer ick dickmael, daer ick dickmael, etc.

 

Gae schuylen.

 

5 Als ick snachts leg’ te rusten,

 

Schijnt my de min te vo’en,

 

Als of wy kusten:

 

Maer ‘k waeck op vol onlusten,

 

War sal ick doen?

 

Mijn liefste Lief ter eeren?

 

By gheen Herders verkeeren:

 

Want geen ter weerelt sal soo ghehuys-vest wesen,

 

In mijn herte, in mijn herte, in mijn herte,

 

Als desen.

     Weest eendrachtigh.