't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron

Uytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens

[Ach woud’ d’Hemel my gheven]

Stemme: Amarili mia bella;

ACh woud’ d’Hemel my gheven,
Dat dit verslagen hert van straf en sonden,
Weird los en onghebonden:
Soo souden dan mijn nat betraende ooghen,
Voor ‘t Sonne licht op drooghen,
Dan mocht ick wenschen om tot mijn waerde Vader,
Op te stijghen /://://: noch nader.

[p. 208]

 

2 Maer mijn leven is sondigh,

 

Ick ben noch onbequaem om daer te woonen,

 

Daer d’Hemel wil beloonen

 

Haer maer alleenigh, wiens lusten boven steyg’ren,

 

En die de sonde weyg’ren

 

Och mocht ick schreyen! en soo mijn liefde stelpen,

 

Ach mijn Vader! ://://: wilt helpen.

 

3 Lionora u suchjes en tranen die ghy schreydt,

 

Zijn rechte tolcken,

 

Die ghy sendt door de wolcken,

 

Al kont ghy schoon u Bruydegom niet spreecken,

 

Wie kan sijn liefde breecken?

 

Ghy zijt soo waerdigh, en van d’ hooghste verkoren,

 

Lionora, ://://: wilt hooren.

     Door de Wolcken.