't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron

Uytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens

[Herders kint het geeft mijn vreemt]

Stemme: Phebus is langh over de Zee.

HErders kint het geeft mijn vreemt,
Door ‘t verloopen van u jaren,
Dat ghy niet een Vryer neemt,
Om u schaepjens te bewaren,

[p. 205]

 

Och of ick u krijgen kon,

 

‘K Wedd’ mijn overschoone Son,

 

Geen trouwer Dienaer von.

 

2 Sorgens soud’ ick met de schop,

 

‘t Vullis van u stal op rapen:

 

‘Savonts soud’ ick passen op:

 

Water pompen voor u Schapen:

 

‘k Soud’ mijn vlijt en yver doen,

 

Om u schaepjes teer te doen,

 

Meer als ghy soud’ vermoen.

 

3 ‘k Souse voeren dat u lust

 

Met de beste koeck en boonen,

 

‘Smorgens als ghy laecht tot rust,

 

Soud’ ick die met stroo verschoonen,

 

Passen op dat ick de Koy,

 

Suyver maeck van stinckent hoy,

 

En weer met stroo bestroy.

 

4 Voorders wat het huys belanght,

 

Sal ick vloer en solder veegen:

 

Maecken dat ghy my bedanckt:

[p. 206]

 

Stoocken ‘t vyer en d’as uyt dreeghen,

 

‘k Souw mijn winst wel nemen waer,

 

Niet een pintjen hier of daer

 

Verteeren in een jaer.

 

5 Sooje sieck, of suchtigh wert:

 

Sal ick om een Doctor loopen,

 

Tot verlichtingh van u smert,

 

Sal ick wijn en suycker koopen,

 

Krijgh j’een kint, dat sel ick mee

 

Draghen, als wy buyten Stee

 

Wandelen met ons twee.

 

6 ’k Heb mijn Vryster dat je ‘t wist,

 

Noch veel raer en schoon Iuweelen,

 

Met een pot-stick in mijn kist,

 

‘k Heb noch van dat ick liep spelen,

 

Twintigh pont, of daer omtrent,

 

Alle jaer tot eene rent,

 

Van Besjes Testament.

 

7 ’k Hebje nu ghenoegh gheseyt,

 

Wilje nu soo moetje spreecken?

[p. 207]

 

Seghme nu in ‘t kort bescheyt,

 

Of ick laet het vryen steken?

 

Sooje nou niet kort beraet,

 

Dat je my de koop toe slaet,

 

Denckt vry dat ickje laet?

     I. I. van Asten.