't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron

Uytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens

[p. 170]

Seght eens klare water-beeck,

Stemme: Laura sat laetst by de Beeck.

En ghy Christalijne stroomen,
Of Amintas in dees streeck
Is, dan of hy noch sal komen,
‘K bid ey tuyght ghy Linde-boomen,
Waer Amintas sich onthout,
Echo schatert door de Linden,
Waer dat ick Amint sal vinden
‘K bid’ Lerinde niet op hout.

2 Hoort eens weeligh Pluym-ghediert,

En ghy lieve Nachtegalen,
Die steets op u wieckjes swiert:

[p. 171]

 

Als mijn Lief hier aem komt halen,

 

En gaet met sijn beesjes dwalen,

 

Of ghy hem niet hebt ghehoort,

 

Weet ghy waer hy nu gaet weyden?

 

‘K bid ey wilt my daer gheleyden:

 

Want Amint Lerinde hoort?

 

3 Sacht Lerinde ‘t is te vroegh,

 

V Amint kan noch niet komen,

 

‘T was de liefde die u joegh,

 

Wilt wat wachten inde bomen,

 

Yle voetjes niet en lomen,

 

Naer al ‘t gheen het hertje haeckt,

 

Komt Amintas wilt niet beyen:

 

Want Lerinda u sal leyen,

 

Daer de liefde weer-liefd’ smaeckt.

     P. V. Goor.

     Lust baert wijsheydt.