't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron

Uytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens

[p. 152]

Pastorel. Cloris,

Stem: Poliphemus, &c.

ALderwaertse Herderinne,

Dien ick minne,

Boven veelen, in het wout:
Wilt verhooren mijne klachte,

Met aendachte,

Die ick u stort menichfout.

2 Op dat ick eens mach verwerve,

Voor ick sterve,

Vwe gunst, soo ‘k die ben waerd:
Want het immers niet is mogelick,

En gedogelick,

Soo te leven hier op aerd.

3 En te meer als ick gedencke,

Hoe ginck schencke,

[p. 153]

 

Philis aen Cefalus Trouw.

 

Die nu t’saem in vreugde leve,

 

Naer ‘t Godt geve,

 

En ick noch in groote rouw.

 

4 Daerom wilt u toch erbarmen,

 

En ontfarmen

 

Over my, en al mijn Vee,

 

Datmen om my droef hoort blaten,

 

En siet haten,

 

Claver dat hun leven dee.