't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron

Uytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens

[p. 150]

[Nu laetst mijn zieltje ‘t soet genoot]

Stemme: En fin lamour est mon Manceur.

NV laetst mijn zieltje ‘t soet genoot,
Van mijn Corinaes mont,
Mits sy mijn boodt,
Heel-plaesters tot mijn wondt,
‘t Scheen of mijn ziel verhuysen wou,
En woonen by Mevrouw,
Doen ick mocht raken
Haer lieve kaken,
Tot loon van mijn rouw.

[p. 151]

 

2 O kusjes soet als Nectars douw,

 

Meer soetheyt niet op aert,

 

Als ‘t geen Me-vrouw,

 

Door kusjes in my baert:

 

Door kusjes sy mijn zieltje steelt,

 

En steelent aen mijn deelt:

 

Want lieve kusjes,

 

Door grage lusjes,

 

Al mijn vreughden teelt.

 

3 Geen goden Nectar noch Ambroos,

 

Of Hemels leckerny,

 

‘k Voor kusjes koos,

 

Iae stelden aen een zy,

 

In dien mijn Iupijn Iuno boot:

 

Geen rijckdom ‘k acht soo groot

 

Als mijn Corinne,

 

Die ‘k sal beminnen,

 

Tot ons scheydt de doodt.

     P. V. Goor.

     Lust baert wijsheyt.