't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron



[pagina 136]
[Waer zijt ghy nu mijn Rosemond?] Stemme: Florida, &c. WAer zijt ghy nu mijn Rosemond? Die ick onlanghs soo vrolijck vond, Haer wolligh vee gheleyen, My dunckt ick hoor een Echo in de lucht, Met een eensaem droef ghesucht, Als door de wolcken weyen. 2 Ach Hemel wat of dit beduyt! Nu schuyl ick achter ‘t jeugdich kruyt, Ick sie een Nimphje komen: ‘Tis Rosemond die flickert als de Son, Sy singht van Coridon, In ‘t lommer van de bomen. 3 Fy loos ontrouwe Minnaers hert, Van wien ick nu verlaten wert,
[pagina 137]
Swoerd’ ghy my niet voor desen, Ick was u wens, u hert en tweede ziel, Die u alleen beviel, Nu sal ‘t Astrea wesen. 4 Ick sagh u trouwe dienstbaerheyt, Als ghy mijn vee had uytgheleydt, Na ‘t veldt oft in ‘t bosgagie, Bliest ghy terstont maer u harders fluyt, Wiens helder soet gheluyt, My lockte tot vryagie. 5 Hoe klaeghd’ ghy dus mijn tweede ziel? Voor wien ick hier soo nedrigh kniel, Met nat betraende ooghen, Neen Rosemond so waer u Harder leeft, En Tyter stralen geeft, Noyt heb ick u bedroghen. 6 Ontfangt mijn hand, mijn hert, en trou, Ick kies u tot mij waerde Vrouw, Een kusje tot een teecken, Den Hemel geeft dat ons verliefde hert,
[pagina 138]
Noch meer ontsteecken werdt, Wie kan ons Trouw’ verbreken?