't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron



[pagina 131]
Venus-offer. Stemme: Laura sat laetst by de Beeck. ONlanghs op een morghen stont, Coridon hem gingh vermeyen, Waer hy een schoon Nimphje vont, Die hy soetjens gingh geleyen, Langhs de groene klaver-weyen, Door ‘t gheboomte in den Hof, Waerde soete Venus dieren, Inden Tempel Venus vieren, Tot der schoone Maeghde lof. 2 Haer amoureus wesen soet, En lonckjens die daer stralen Wt haer hooft als ebbe vloet, Liet sy op hem neder dalen:
[pagina 132]
Waer deur hy strakx gingh afmalen, Al de schoonheydt vande Maeght, Die sijn sinne gants vervoerde, En sijn leden heel ontroerde, Door de lust der Minne-graeght. 3 Met verscheen daer Bacches voort, Die de vreucht int’t hart gingh booren, En ‘t ghespel ‘t musijck accoort, Klonck heel soet in yders ooren, Venus liet haer stem mee hooren, Al ter eeren van dit Paer, Die door liefde t’saem verhoolen, En door minne lusjens doolen, Offeren voor ‘t Min-altaer. 4 Doen sprack Venus nu wel aen, Siet de koets met kransjens bloemen Coridon sey nu voortaen, Wil ick van liefs offer roemen, Is op de ledekant gheklommen, Met sijn Nimphjen aen sijn zy.
[pagina 133]
Waer sy met veel soete lusjens, En met duysent minne kusjens, Boeten bey haer minne bly. C. I. Nickels.