't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron(1643)–Anoniem Sparens Vreughden-Bron– AuteursrechtvrijUytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens Vorige Volgende [Ick hadt voor desen vast voorghenomen] Stemme: Schoonste Lerinde, &c. ICk hadt voor desen vast voorghenomen, Cupido wel te wederstaen, En niet te vreesen, al sagh ‘k hem komen, Ich dacht sijn stricken wel t’ ontgaen: Want ick wel sey dat ick hem niet en achte, En dat al sijn krachten was maer kinder werck, ‘k Hielt maer voor spel, het welck ick staegh belachten, [pagina 110] [p. 110] Maer ick niet en dachte, dat hy was soo sterck, Tot dat hy eens die ick staegh heb ghetardt, My een gulde pijl gheschoten heeft in ‘t hert. 2 Ach Rosemonde! den boogh zijn u ooghen, En uwe lonckjes de pijlen zijn, Die ‘t hert doorwonden, en door vloghen: Waer door ick voel een soete pijn, Ach Rosemondt! ha schoone Harderinne! Die mijn hert van binnen hebt met min door wont, ‘k Voel, ach! ick voel den brandt door al mijn sinnen, Van het vier der minne, als ick met mijn mont, Vwe lippjes teer bedouwt met Nectar soet, Drucke aende mijn, dat mijn ziel verquicken doet. 3 Schoon Harderinne, fonteyn van mijn vreughden, Daer mijn vermaeck alleen in leyt, Ha Veltgodinne! vol waerde deughden, Ghy door u soete geestigheyt, V soet ghelaet, en u bevalligheden, En u brave seden, en mewaerdigheyt, V soete praet, en aenghename reden, [pagina 111] [p. 111] En besneden leden, met u aerdigheydt, Dat bracht in mijn een pijnelijcke vreught, En heeft de vryheyt ontrocken van mijn jeught. 4 Mocht ick o schoone! dan nu verwerven, Om uwen dienaer steets te zijn, Ick wou betoonen, jae liever sterven, Eer yets ontbreken sou aen mijn: Iae wast u wil, ick liet mijn willigh branden, V ten offerhande, op d’Altaer uws waerdy: Want Cupido mijn vryheydt mijn ontmande, Dies ick in u handen willigh stelle my, En soo ghy mijn voor slaef wilt nemen aen, Ick achte dan de dienstbaerheydt t’ontgaen. Konst baert gonst. Vorige Volgende