't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron
(1643)–Anoniem Sparens Vreughden-Bron– AuteursrechtvrijUytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens
[pagina 65]
| |
[pagina 66]
| |
2 Sout ghy gaen Beminnen,
En u Hof verlaten,
In een schijn van Pellegrims gewaet?
Keer u woeste sinnen,
Wilt dees wreetheyt haten?
Keert weerom, ey keert eer ‘t is te laet:
Denckt om u eer, en u door-luchtigh bloedt,
Ghy schent u naem, en geesselt het gemoet.
3 Schoon dat mijn reden,
Soeckt van ‘t geen te trecken,
Daer mijn ziel op ‘t hooghste punt nae haeckt,
Ben ick niet te vreden,
Iae ick schijn te gecken,
Met mijn selfs, ach! hoe mijn ziel nu blaeckt,
Door Liefdens-kracht in toomeloose lust,
Die niet kan zijn dan van Mendos geblust.
De Min die hout sijn beurt, en gaet de Werelt tarten. Nu dwingt hy ‘t Vrouwen Ziel, dan Mannelicke harten. Lust baert Wijsheyt. |
|