't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron

Uytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens

[p. 36]

[Toeft, Galathe vertoeft]

Stemme: Soo langh ist Muysje vry.

TOeft, Galathe vertoeft,
Schroomt ghy niet voor ‘t geboeft,
Die sich in’t naere Wout,
En hoogh-getopte blaen,
Of in de Claver-laen,
Op Maeghde-schennis Hout.

2 Comt neemt u Thirsis mee,

Die u gewolde Vee,
In d’alder-grootste noot,
Niet en verlaten sal,
Schoon dat my ‘t luck geval,
Geheel de rugge boot.

3 Denckt ghy niet meer hoe vaeck,

Dat wy tot ons vermaek,

[p. 37]

 

Rusten in’t Claver-gras,

 

Terwijl ons wolligh Vee,

 

Sich graesde liever-lee,

 

Bevrijt van snoodt gebas.

 

4 Ach als ick denck hoe soet:

 

Wy swommen in de vloet,

 

Van onse lusjes bey,

 

Doen ick en ghy genoot,

 

‘t Geen ons Natura boot,

 

In’t groene Claver-wey.

 

5 De Boomtjes zijn getuygh,

 

En ‘t langh-gewosse ruygh,

 

Hoe dickmael ick genoot,

 

De lusjes van u jeucht,

 

En d’over-groote vreught,

 

Vws Maeghdelijcke schoot.

 

6 En nu neemt ghy de vlucht,

 

En acht niet ‘t geen ick sucht.

 

Doch ick heb wel verstaen,

 

Wat dat de oorsaeck is,

[p. 38]

 

‘Tis Cloris is dat mis?

 

Wiens gelt u heeft gevaen.

     Lust baert wijsheyt.