Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens

Den 111. Psalm Davids.

Op de wijse van den 24. Psalm.

Singt met aendacht.

[p. 356]

 

Den lof end prijs gantsch over al,

 

Met herten vry ick roemen sal,

 

Mijne Heeren end Gods van hier boven

 

In sijn ghemeente seer bequaem,

 

Daer de crome comen te saem,

 

Sal ick den Heer dancken end loven.

 

2 Gods wercken zijn groot ende goet,

 

Wie die waerneemt met herten vroet,

 

Die heeft daer in een groot behaghen,

 

3 Wat hy maeckt, is heerlijck end soet,

 

Dies sijn gherechtheyt sal end moet

 

Vast blijven ten eeuwighen daghen.

 

4 God heeft door sijn daden niet slecht,

 

Een ghedachtenis opgherecht,

 

Sijner goedicheyt seer ghenadich,

 

5 Hy spijst die hem vreesen eerbaer,

 

End sijn verbont dat blijft hier naer,

 

Eeuwichlijck vast ende ghestadich.

 

Pause.

 

6 Den sijnen maeckt hy bekent hier,

 

Sijn daden, end gheeft goedertier,

 

Tot erfgoet der Heydenen landen.

 

7 De waerheyt end gherechticheyt,

 

Welcke blijven in eeuwicheyt,

 

Zijn t'saem de wercken sijner handen.

 

8 Sijn gheboden louter end claer,

 

Zijn oprecht, oock is sijn woort waer,

 

Die vast staen sullen end beclijven,

 

9 Hy heeft sijn volck verlost met cracht

 

End een bont te weghe ghebracht,

[p. 357]

 

Twelck bestendich en vast sal blijven.

 

10 Heylich end heerlijck is sijn naem,

 

Oock sal Godes vreese bequaem,

 

T'begin der rechter wijsheyt wesen,

 

Hy is wel cloeck ende wel vroet,

 

Die God vreest, end sijnen wil doet,

 

Die wert in eeuwicheyt ghepresen.