Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens
(1609)–Anoniem Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens–
AuteursrechtvrijSingt met aendacht. | |
[pagina 341]
| |
Wilt God lof end eer geven,
Groot is sijn vriendlijckheyt,
En sijn goetheyt verheven,
Blijft inder eewicheyt:
2 Sy die vry zijn ghecocht,
Sullen sijn naem verclaren,
End die God heeft gebrocht
Wt angst end groot beswaren.
3 Hy brengt dat volck te same
Wt oost end weste breet,
End uyt t'noort onbequame,
Ende oock uyt t'zuyden heet.
4 So sy dolen met een
In ongebaende wegen,
Ende doch vinden geen,
Plaetse hen wel gelegen.
So sy door s'hanghers crachten,
End met dorst zijn ghequelt,
End dat schier oock versmachten,
Siel end lijf op dat velt.
6 So sy dan God seer goet,
Bidden in haer ellenden,
Hy sal hem met der spoet
Haest tot haren troost wenden.
7 Hy brengtse dan seer goedich
Op eenen rechten padt,
Tot datse comen spoedich
In een bewoonde stadt.
8 Al dan singen sy reyn,
Gods goetheyt die prijsen,
| |
[pagina 342]
| |
Van sijn wonden niet cleyn,
Tvolck sy fijn onderwijsen.
9 De Heer verquict dat herte
Dat van dorste vergaet
Dat oock lijdt shonghers smerte,
Van hem sijn spijs ontfaet.
10 Sy die gevangen zijn
In moortcuylen verstooten,
Vol van angst, vyers end pijn,
In ketenen geslooten.
j. Pause.
11 Om datse niet betrachten
Hadden des Heeren woort,
Maer hadden stout verachten
Gods gebodt voort end voort.
12 Doch als sy sijn in noot,
End ootmoedichlijc claghen
End in lijden seer groot
Benaut zijn en verslagen.
13 So sy bidden den Heer,
In alle haer lijden swaer
Haer cruys om sijns naems eer
Weert hy hen haest daer naer.
14 Wt den moortculen fel,
Wt angst end oock uyt schanden
Verlost hy die seer snel,
End uyt ijseren banden.
15 Gods goetheyt diese prijsen,
Als dan singen sy reyn,
Twelck sy sijn onderwijsen
| |
[pagina 343]
| |
Van sijn wondren niet cleyn.
16 Om dat hy breect met een,
Al de metalen deuren,
End grendels slaet ontween,
Door sijn cracht tot dier uren.
17 Die met cruys zijn beladen
Om haer sonden stanck,
End zijn om harer misdaden,
Wtdroogende seer cranck.
18 Als sy in sulck geval
Niet eten tot dien stonden:
Maer werpent uyt met al
End zijn half doot bevonden.
19 So sy bidden den Heere
In alle haer lijden swaer,
Haer cruys om sijns naems eere
Weert hy hen haest daer naer.
20 Als hy spreect een woort goet,
Gesontheyt sy verwerven,
Daer door zijn sy behoedt
Vander doot end t'verderven.
21 Gods goetheyt die sy prijsen,
Als dan singhensy reyn,
Tvolck sy fijn onderwijsen
Van sijn wondren niet cleyn.
22 Sy doen God tsijner tijt,
Danckofferen bequame,
End melden seer verblijt
Met vreucht fijn doen al tsame.
ij. Pause.
| |
[pagina 344]
| |
23 Die in galeyen blijven
Ter zee hier ende daer,
Ende te water drijven
Haer handel eenpaer:
24 Die sien altijt seer wel
Gods wonderlijcke wercken,
Int meyr vol baren fel,
Connense die bemercken:
25 Als God beveelt den winden,
Sy blasen met ghewelt,
So datmen haest can vinden,
T'meyr met baren ontstelt.
26 Sy varen hooch seer haest,
Dan vallense te gronden,
Dat het volc wert verbaest
End half doot schier ghevonden.
27 Sy suyselen end vallen,
Als dronckaerts int gemeen,
Sin end verstant met een,
28 So sy dan God seer goet
Bidden in haer ellenden,
Hy sal hem met der spoet,
Haest tot haren troost wenden,
29 Hy maeckt de winden stille,
De baren so men siet,
Moeten na sijnen wille,
Stil zijn end roeren niet.
30 De tempeesten stilt hy,
Dat sy met blijschap slaven,
| |
[pagina 345]
| |
End brengtse daer na vry
In een gewisse haven.
31 Gods goetheyt diese prijsen,
Als dna singhen sy reyn,
Tvolck sy fijn onderwijsen,
Van sijn wondren niet cleyn.
32 By t'volck sonder verdrach,
Gods name sy beteren
En doen daer van ghewach,
By eersame raetsheeren.
iij. Pause.
33 Hem die de waterstroomen
Maeckt een drooghe woestijn,
End de beken alommen
Gantsch uytgedroocht doet zijn.
34 Die dat aertrijck vruchtbaer
Plaecht met onvruchtbaerheden,
Om den menschen die daer
In drijven haer boosheden.
35 Die den dorren aertrijcke
Gheeft water overvloet,
Op Heyden desghelijcke
De beken loopen doet:
36 En daer by een versaemt
Tvolck met honger beladen,
Die steden seer vernaemt,
Daer bouwen sonder schaden.
37 Die daer nae t'velt besaeyen
Planten oock wijngaert soet,
Daer van sy daer na maeyen
| |
[pagina 346]
| |
Iaerlijcx de vruchten goet,
39 Daer werden sy versaet,
Sy nemen toe end bloeyen,
Men siet in sulcken staet
Daer vee wassen end groeyen.
31 Dan werden sy gemindert,
End seer cleyn int getal
Door tegenheyt ghehindert,
End door noot over al.
40 Rijck, edel seer vernaemt
Werden verstroyt te malen,
In onweghen beschaemt,
Achter lande sy dwalen.
41 Doch helpt God end bevrijdet,
D'armen uyt teghenspoet,
Sijn zaet gebenedijdet
God gelijck schaepkens goet.
42 De vrome die dit sien,
Verheughen onverdroten,
Maer de godloose vlien,
Met den mont toe gesloten.
43 Die wijs is sal sulcx achten,
End dit al gade slaen,
End Gods goetheyt betrachten,
So sal hy die verstaen.
|
|