Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens

[p. 338]

[O God, mijn Schipper jent]

Na de wijse: O Christen broeders jent.

Singt met aendacht.

O God, mijn Schipper jent,
^a V gheest doch in my sent,
Tot troost in dit ellent,
^b Mijn vleesch en mijn natuer,
Die maken, my so suer,
Mijn lusten menichfout.
Hebben mijn gheest benout,
O Heer, u gratie, op my dout.
2 O God gebenedijt,
^c My doch ghenadich zijt,
^d Van t'quade my doch bevrijdt,
^e Die nu hier om my gaen,
Om mijn siel doot te slaen,
^f O Heer, van crachten groot,
Helpt my nu strijden bloot,
^g Dat ick verwin in deser noot.
^h 3 O Heer schept doch in my,
⁺ Een herte reyn ende vry,
Een vroome geest daer by,
ⁱ Een sterck geloof bequaem,
Om belijden u naem,
⁺ Al voor de menschen quaet,
^k Daer ons tegen te strijden staet,
^l Weest, o Heer, ons Advocaet.

a Eph. 1. 13.

b joa. 14. 16.

c Psa. 57. 2.

d mat. 6. 13.

e 1. Pet.5. 8.

f Syr. 18. 9.

g Iud. 13. 7.

h Ps. 51. 12.

+ Eze. 36. 26.

i Mat. 10. 22.

+ Luc. 12. 8.

k Ep. 6. 12.

l Ioa. 2. 1.

[p. 339]

 

4 O Heer, wilt my bystaen,^m

 

Dat ick al sonder waen,ⁿ

 

V paden na mach gaen,⁺

 

Daer ghy my hebt in gheleyt,^o

 

Eens menschen voetstap breyt,^p

 

O Heer, doet my bystant,^q

 

En bewaert my van schant,

 

Gheleydt my mety u hant.^r

 

5 O Heer, maeckt my bequaem,⁺

 

Een lidt aen v lichaem,⁺

 

Daer ghy thooft af zijt eersaem,^s

 

Een steen uws tempels wijdt,^t

 

Daer ghy de hoecksteen af zijt,^u

 

Gheeft dat ick zy gheent,⁺

 

Aen uwen wijngaert jent,^x

 

Daer ghy de stam af bent.^y

 

6 O Hemelsche Medecijn^z

 

Mijn ziel moet loven dijn,

 

De daghen des levens mijn,^a

 

Syon sijn lof verbreet,

 

Die met schoonheyt cleet,⁺

 

Hy is alleen de Heer//⁺

 

Want sonder hem geen meer^b

 

Hem alleen hoort lof en eer.

 

7 Wie soude sulck een Hert,⁺

 

Niet loven, prijsen seer,⁺

 

Die ons laet nemmermeer,^c

 

Mach een moeder haer kint^d

 

Vergheten, twelck sy mint:

 

Al waert dat sy't oock dee,^e

m Ps. 85. 8.

n 4. esd. 7. 8.

+ matt. 7. 14.

o Ps. 70. 2.

p ps. 119. 22.

q Psa. 119. 174.

r Ro. 12. 5.

+ 1. cor. 12. 27.

+ Esd. 5. 30.

s Col. 1. 18.

t 1. pet. 2. 6.

u es. 28. 16.

+ Eph. 2. 19.

x Ioa. 15. 1.

y Ps. 103. 1.

z Psa. 147. 12.

a Psa. 132. 10.

+ Esa. 61. 10.

+ Eze. 16.10.

b Deut. 32. 39.

+ 2. par. 6. 14.

+ esa. 45. 22.

c apo. 15. 4.

d Ioan. 14. 18.

e esa. 49. 15.

[p. 340]

 

So wil hy na sijn zee,

 

Ons gheven sijnen vree.

 

^f O Zyon weest verblijdt,

 

Dat ghy verheven zijt

 

^g Boven alle berghen wijt,

 

⁺ Boven alle boomen schoon,

 

Hebt ghy Syon de croon,

 

^h Daerom spreect de Coninc dijn,

 

ⁱ Die u raeckt Syon fijn

 

Raect den ooch appel van mijn,

 

Siet welck een lieflijck Heer,

 

Hebt ghy, o Syon teer,

 

Die u gaf sulck een eer,

 

Doen ghy daer laecht versmacht

 

^k En niemant uws bedacht,

 

^l So is hy onsteken gheweest,

 

Met barmherticheyt meest,

 

En sandt u sijnen gheest.

 

Die dit liedt heeft ghestelt,

 

Wt liefden heeft hy't vertelt,

 

Met tvleesch was hy ghequelt,

 

O God zijn gheest doch stijft,

 

Dat hy volstandich blijft

 

Al tot den eynde fijn,

 

^m So mach hy salich zijn,

 

Dats sijn begeert, o Heer van dijn.

f Sac. 9. 9.

g Esa. 2. 2.

+ Mich. 4. 1.

h sac. 2. 18.

i Sach. 2. 8.

k ezec. 16. 5.

l Acto. 2. 2.

m mat. 10. 22. ende 24. 13.