Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens, ghemaeckt uyt den ouden ende nieuwen testamente,
(1593)–Anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens–
Auteursrechtvrijnu onlancx ter eeren Gods, ende tot stichtinghe des eenvuldighen sanghers by malcanderen vergadert ende uytghegheuen
Nae de wijse: Wy die rommen te zijne, etc.TOt Cain sprack de Heere, Ga naar margenoot+
Vrienden verstaet,
Waerom wort ghy soo seere
Toornich quaet,
Dat u ghelaet
Verandert onbequame,
Zijt ghy niet aenghename,
Als ghy doet vrome daet?
Maer soo ghy van labeure
Niet vroom zijt claer,
Soo rust dan voo u deure
De zonde, maer
En comt niet naer
Haren wille te doene,
Maer wederstaetse coene,
En heerschapt over haer.
Godt sach der Menschen weghen Ga naar margenoot+
Als onverheucht,
Hoe sy waren gheneghen,
Al van haer jeucht,
Niet tot der deucht,
Maer teghen zijn vermonden,
In boosheyt en in zonden,
Hadden een ijdel vreucht.
Beter is, soo wy mercken
Den Man ghesint,
Verduldich, dan den stercken,
| |
[pagina 108]
| |
Ga naar margenoot+Noch men bevindt,
Soo Schrift ontbindt,
Dat die zijns moedts een Heer // is,
Al veel te prijsen meer // is,
Dan die steden verwindt.
Ga naar margenoot+Christus los van gheschille,
Als knecht onvry,
Ga naar margenoot+Dede zijns Vaders wille,
Soo moeten wy
Hem dienen, hy
Ga naar margenoot+Is een Heere ghepresen
Van den Sabbath, by desen
Laet ons hem blijven by.
Want nae des Schrifts verstanden,
Genen rust-dach
Isser als noch voor handen,
Ga naar margenoot+Daer niemant mach
Doen, soo hy plach,
De vleeschelijcke lusten,
Ga naar margenoot+Van onser wercken rusten
Moeten wy met verdrach.
Ga naar margenoot+En laet ons met t'lichame
Niet wesen saen,
De zonde ghehoorsame
Noch onderdaen,
Ga naar margenoot+Maer vyerich slaen,
En wel ghewapent vechten,
Als vrome strijdtbaer knechten
Den vyandt wederstaen.
Laet ons gheheel verlaten
Ga naar margenoot+Babels belock,
Aflegghen ende haten
Ga naar margenoot+S'vleeschs vuylen rock,
Der zonden jock,
Van onsen halsen dwinghen,
Ga naar margenoot+En goede vruchten bringhen
Aen Christum den wijnstock.
Wy sullen wel beclijven,
Ga naar margenoot+In vruchtbaer keest,
| |
[pagina 109]
| |
Als wy vast in hem blijven, Ga naar margenoot+
En in den Gheest
Wandelen meest,
Soo dat wy niet en dwalen,
De rechte haven falen,
Door vleeschelijck tempeest.
Want Godt doch gheen becoren
Yemandt aen doet,
Maer elck tot quaet oorboren, Ga naar margenoot+
Werdt overvloet
Becoort onvroet,
Als hy werdt af ghetoghen,
Aenghelockt en bedroghen,
Door lust van vleesch en bloet.
Als die lust heeft ontfanghen
Consent en macht,
De zond', een zaedt der Slanghen,
Baert sy ter dracht,
En dan met cracht,
Baert die zonde versmadich,
Den doot der Zielen schadich,
Wanneer sy is volbracht.
Wie nae't vleesch leeft sal sterven, Ga naar margenoot+
T'is waer bediet,
Eeuwich Gods Rijcke derven,
Met groot verdriet,
Godt en wort niet
Bespot, wat wy hier saeyen,
Sullen wy naemaels maeyen,
Dus elck wel voor hem siet.
Al die om zijn vertroosten
Saeyt op't vleesch mal,
De verderffenis oogsten Ga naar margenoot+
Van't vleesch hy sal,
Maer die hier smal
Saeyt op den Gheest becleven,
Oogsten dat eeuwich leven
Sal hy van den Gheest al.
Ist dat ghy als den stercken, Ga naar margenoot+
| |
[pagina 110]
| |
Door s'Gheests ghehult
De vleeschelijcke wercken
Doodt menichvuldt,
Leven ghy sult,
Ga naar margenoot+Dus Broeders nae den heesche,
Te leven nae den vleesche
En hebben wy gheen schult.
Want nae des Schrifts ghewaghen,
Gheen Menschen fijn
Ga naar margenoot+En moghen Godt behaghen
Die vleeschelijck zijn,
Vriendekens mijn,
Hier mede laet ick't blijven,
Godt wil u alle drijven
Door zijnen Gheest divijn.
Een is noodich. |
|