Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens, ghemaeckt uyt den ouden ende nieuwen testamente,
(1593)–Anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens–
Auteursrechtvrijnu onlancx ter eeren Gods, ende tot stichtinghe des eenvuldighen sanghers by malcanderen vergadert ende uytghegheuen
Nae de wijse: Gheeft my te drincken nae mijnen dorst, etc.O Eeuwich Godt van machte groot, Ga naar margenoot+
Ghy zijt een Coninck wijs van rade,
Ghy condt verlossen uyt den noot,
Onmetelijck is u ghenade, Ga naar margenoot+
V goetheyt duert vroech ende spade,
Sy reyckt tot aen des Hemels eyndt, Ga naar margenoot+
Wilt doch Zion bevrijen voor schade,
Dat sy mach blijven onghescheyndt.
Door uwen Gheest wilt doch bystaen Ga naar margenoot+
V alderliefste Bruydt vercoren,
Want sy is met lijden bevaen,
Ghelijck een Roos onder den dooren, Ga naar margenoot+
Want Satan comt met grooten tooren,
Vwe Vriendinne hy benijdt, Ga naar margenoot+
O Heere, wilt haer claghen hooren,
Helpt haer verwinnen in den strijdt.
Strijdt vroom, mijn alderliefste Bruydt,
| |
[pagina 104]
| |
Grijpt moet en wilt u niet vertsaghen,
Ghy moet (t'is waer) ter poorten uyt,
Ga naar margenoot+Om mijn versmaetheyt te helpen draghen,
Wilt cloeckelijck u leven waghen,
Ga naar margenoot+Vreest niet de Menschen die't lichaem doon,
Loopt eenen loop sonder vertraghen,
Ghy sult ontfanghen des levens croon.
Ga naar margenoot+Des levens croon, in s'Hemels throon
Sal ick u schincken uyt liefden reyne,
En dienen aen mijn tafel schoon,
Mijn goeden worden u ghemeyne,
O Bruydt mijn jonst en is niet cleyne,
Die ick u draegh' in't herte mijn,
Ghy sult drincken uyt s'levens Fonteyne,
Ga naar margenoot+En werdt bevrijdt van s'doots ghepijn.
V beloften Bruydegom soet,
Zijn my een troost in druck en lijden,
Waer door ick my verblijden moet,
Bereyt zijnde met u te strijden,
Ga naar margenoot+Maer t'vleesch is kranck tot allen tijden,
Den Gheest ghewillich om voort te gaen,
Weest my Heere ter rechter zijden,
Dat my leven noch doot mach schaen.
T'leven in desen quaden tijdt,
Is vol verdriet, swack ende teere,
Hierom, o Heere ghebenedijdt,
Sterckt ons in u oprechte leere,
Och en verlatet nemmermeere,
V Duyveken reyn ghemaniert
Ga naar margenoot+Gheeft dat haer stem u altijdt eere,
Ende noch dach noch nacht en viert.
O Zion teer, vreest niet een hayr,
Ga naar margenoot+Merckt wel op die tijden voorleden,
Waren sy oyt verlaten swaer,
Die betrouden, en hielden mijn reden?
Met die heb ick altijdt ghestreden,
En als mijn oogh-appel bewaert,
Den duyvel wil ick onder u treden,
En niet laten wesen beswaert.
| |
[pagina 105]
| |
Mijn trouwe groot, o Bruydt eersaem, Ga naar margenoot+
Sal ick u houden sonder mincken,
Voor Godt belijden uwen naem,
Dat eeuwich Rijck sal ick u schincken, Ga naar margenoot+
Dan sult ghy als de Sonne blincken,
In't Rijck mijns Vaders excellent, Ga naar margenoot+
En als de sterren (wilt dit bedincken)
Blincken aen s'Hemels firmament. Ga naar margenoot+
Hoochweerdich Bruydegom expeert,
Voor u moet buyghen hier beneven, Ga naar margenoot+
Alle knyen, in uwen Name weert,
In u alleen vinden wy't leven, Ga naar margenoot+
D'Enghelen staen voor u met beven,
Ghy zijt reyn, heylich, onbevleckt,
Maer wy hebben veel quaets bedreven, Ga naar margenoot+
En zijn bevonden imperfeckt.
Thien duysent pondt, is onse schult,
Wy en hebben niet om te betalen,
O Heere hebt doch met ons ghedult,
Met u ghenade wilt ons doorstralen,
Daerom met Esther wy neder dalen, Ga naar margenoot+
Voor uwe groote Majesteyt,
Neemt wech, o Heere, sonder falen, Ga naar margenoot+
Ons zonden, door u ghenadicheyt.
Ist dat ghy my van herten vreest,
En lief hebt uyt al u vermoghen,
Ick sal u zonden minst en meest Ga naar margenoot+
Wech nemen, ende doen verdrooghen,
End' u aensien met ghenadighe ooghen,
Al zijn u zonden bloet root onreyn, Ga naar margenoot+
Wt liefden wil ick u verhooghen,
Dat sy werden sneeu wit certeyn.
Zion aenschout de ghenade bloot,
Die ick u doe, mijn vriendinne,
Om u verlossen van der doot, Ga naar margenoot+
Was ick ghedoodt t'uwen ghewinne,
Want ick was kranck uyt reyner minne,
Vwe liefde heeft my doorstraelt,
Dat ghy nu zijt mijn Coninginne,
| |
[pagina 106]
| |
Daerom heb ick u schuldt betaelt.
Lof, eer, en danck, moet u gheschien,
Prijsweerdich Coninck vol ghenaden,
Dat ghy my uyt sDuyvels bespien
Hebt bevrijdt, van zonden ontladen,
Der Hellen poorten mogen niet schaden,
Ga naar margenoot+Duyvel, noch doot, noch t'helsche tempeest,
Sy zijn verwonnen door uwe daden,
Ga naar margenoot+Dus com' ick tot u vreuchden-feest.
Ter eeren van u Majesteyt,
Wil ick vertellen uwe deuchden,
Want door u ghenadicheyt
Zijn wy vervult met grooter vreuchden,
Ga naar margenoot+O bloeyende Roede vol jeuchden,
Vruchtbarich vol barmherticheyt,
Die Heylighen in u verheuchden,
Als sy dijn lof hebben verbreydt.
Soo ghy altijdt nae t'goede staet,
Verciert met deuchden, t'mijner eeren,
Soo sal ick u Bruydt delicaet
Vercieren met blinckende cleeren,
Dan sult ghy eeuwich domineren,
Ga naar margenoot+En triumpheren, op mijnen stoel,
Maer u vyanden sal ick verneeren,
En werpen in den vyerighen poel.
Dan sult ghy staen met groote vreucht,
Ga naar margenoot+Vrymoedich teghen u vyanden,
De welcke dan om haer ondeucht
Werden ghestraft, met grooter schanden,
Ga naar margenoot+Suchtende, wringhende haer handen,
Knerssen der tanden, met grooter noot,
Want sy sullen dan eeuwich branden,
Ga naar margenoot+Haer quale werdt die tweede doot.
O Godt u Bruydt altijdt bewaert,
Dats' onbeswaert, blijft in u zede,
Neemt op u hoopken goet regaert,
Croontse met u ghenadichede,
Schenckt haer dat erfdeel in u stede,
Ga naar margenoot+Die vol is van goeden playsant,
| |
[pagina 107]
| |
Gheeft haer den rechten leyder mede,
Nae het heerlijck beloofde Landt.
O Prince Godt, ons Hooftman vroom,
Wilt u Ghemeente nu op bouwen,
Waeckt altijdts voor u eyghendom,
Wilt haer met uwen Gheest bedouwen,
Dat sy u love in't benouwen,
Want ghy alleen lofweerdich zijt,
Looft Godt al die op hem betrouwen,
Verbreydt zijn eere t'aller tijdt.
|
|