Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens, ghemaeckt uyt den ouden ende nieuwen testamente,
(1593)–Anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens–
Auteursrechtvrijnu onlancx ter eeren Gods, ende tot stichtinghe des eenvuldighen sanghers by malcanderen vergadert ende uytghegheuen
nae de wijse: Venus der minnen Goddinne, etc.TObias om sterven gheneghen, Ga naar margenoot+
Riep zijnen Soon, en sprack daer teghen,
Mijn kindt // bemint,
| |
[pagina 86]
| |
Hoort met accoorden,
Alle mijn woorden.
Als Godt mijn Ziel, heeft wech ghenomen,
Mijn lichaem in een graf laet comen,
En wilt, oock milt
V Moeder draghen
Jonst al u daghen.
Houdt haer in weerden end' in eeren,
Denckt op't perijckel end' t'verseeren,
Hoe sy // droech dy
Met grooter smerte,
Onder haer herte.
En als sy sal ghestorven wesen,
Begraeftse nevens my, by desen
Altijdt // met vlijt,
En neerstich pooghen,
Hebt Godt voor ooghen.
Draecht in u herte Godt almachtich,
Soo dat ghy hem altijdt ghedachtich,
Zijn meucht // van jeucht,
Tot s'Levens enden,
T'hemwaerts u wenden.
Siet dat ghy met t'eenighen stonde,
V en bewillicht in gheen zonde,
T'ghebodt // van Godt
En wilt versteken,
Noch gheensins breken.
Van uwen goede helpt den armen,
Aensiet henlieden met ontfarmen,
By dien // aensien
Sal u ghestade
Godt met ghenade.
Helpt neerstich die behoeftich leven,
Hebt ghy vele, wilt vele gheven,
En doet // oock goet,
Met herten reynich,
Al hebt ghy weynich.
Gheeft trouwelijck al sonder sparen,
Soo sult ghy rechten loon vergaren,
| |
[pagina 87]
| |
Ter noot // die doot
En zonden lossen,
De Aelmossen.
Aelmossen vol charitate,
Is in der noot een groote bate,
En troost // altoost,
Seer groot beseven,
Voor Godt verheven.
Mijn Sone wilt u oock vermijden
Van hoererije, laet die bezijden,
Hebt een // Wijf reen,
Wilt daer beneven
Gheen aencleven.
De hooveerdije en gheeft gheen stede,
In u herte noch woorden mede,
Van in // t'begin
Wracht sy't bederven,
Daer wy om sterven.
En alle die om u arbeyden,
Terstont wilt haren loon bereyden,
En houdt // niet stout
Van gheen persoonen
Verdiende loonen.
En doet oock gheen Menschen gheschieden,
Dat ghy nood' hadt van ander lieden,
Ter noot // u broot
Deelt t'allen tijden,
Die hongher lijden.
Wilt om den naeckten te bedecken,
Van uwen cleederen aentrecken,
Maer meest // die gheest-
Lijck zijn begraven,
Deelt uwe gaven.
Met den sondaren vol vermeten,
Soo en wilt oock drincken noch eten,
Maer gaet // om raet
Den wijsen vraghen,
T'allen daghen.
Danckt altijdt Godt, en bidt eendrachtich,
| |
[pagina 88]
| |
Dat hy u wil regieren crachtich,
Dat fijn // al dijn
Voornemen blijcke
Zijn woort ghelijcke.
En sorght niet, mijn Sone verheven,
Al leyden wy een arm leven,
Voorwaer // hier naer
Wy hebben sullen
Van als te vullen.
Indien dat wy ten allen tijden
Godt vreesen, end' de zonden mijden,
En goet // doen vroet,
Nae recht wy souden
Dit wel onthouden.
Een is noodich. |
|