Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens
(1591)–Anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens–
Auteursrechtvrijop de wyse T' vlas is van den rocken ghewaeyt, etc.
Ga naar voetnoot+IN Babylon, met onverstande,
Eerde men Bel den Afgodt stom,
Men dede hem daghelijcx offerhande,
Twaelf mudden Taruwen-meel oft blom
| |
[pagina 93]
| |
En veertich schapen t' eender som,
Drie amen wijns dat was zijn proven,
Cyrus de Coninck quam hem loven,
Daghelijcx met zijn Edeldom.
Maer Daniel aenbadt den Heere,
Zynen Godt, met groot ootmoet,
De Coninck sprack ten selven keere,
Hoe comt dat ghy Bel gheen eer en doet?
Gheen Afgoden, sprack Daniel vroet,
En dien ick, maer ben Godt van waerde
Schepper van Hemel en van Aerde,
Doen sprack de Coninck metter spoet:
Houdt ghy dan Bel (dat is mijn vraghe)
Niet voor een levende Godt loyael,
Siet ghy niet dat hy alle daghe,
Eet ende drinckt so menich mael?
Daniel loech om sulck verhael,
En sprack, Heer coninck ghy moet weten
Dat desen Bel noyt en heeft gheeten,
Hy is ghegoten van Metael.
Dit dede s' Conincx tooren rysen,
Bels Priesters deed' hy comen snel,
En sprack, condt ghy my niet bewysen,
Dat dese spysen etet Bel,
So sult ghy die doot sterven fel,
Maer cont ghy wel, voor my doen blijcken
Dat Bel met al dit goet, gaet strijcken,
So sal dan sterven Daniel.
Want groote lasterlijcke dinghen,
Teghen Bel heeft ghesproken hy,
Daniel en de Coninck ginghen,
Ten Tempel waert, den Priesters by,
Die seyden, Heer Coninck stelt ghy
Selve de spyse, wy gaen buyten
Ende wilt self die dore sluyten
En zeghelen toe met uwen rinck vry.
De Coninck volghde dit exempel,
Daniel dede zijn knechten saen,
Met asschen bestroyen al den Tempel,
| |
[pagina 94]
| |
Die dore bezeghelt was toeghedaen,
Die Priesters sijn in der nacht ghegaen
Met al haer Kinderen en Vrouwen,
Tseventich waren die Rabouwen,
Zy en lieten aldaer gheen spyse staen.
De Coninck quam vry onverdroten
Met Daniel des morghens vroech,
De deure beseghelt stont noch ghesloten
Men dede die open met ghevoech
De Coninck haest zijn ooghen sloegh
Nae Bel, en riep nae zijn vermoghen,
Bel ghy sijt groot, een Godt onbedroghen,
Maer Daniel die stont en loech.
Hy sprac, Heer Coninck merckt hier beneden
Op die voetstappen groot en smal,
Die Coninck sprack, hier hebben ghetreden
Mans, Wijfs, en Kinderen over al,
De Coninck toornich beval,
Bels Priesteren met groot verstranghen,
Wijfs ende kinderen te vanghen,
Daer quamen zy een groot ghetal.
Zy moesten wysen die speloncken,
Daer zy deur quamen inder nacht,
En hadden al gheeten en ghedroncken,
Dat daer ter Tafel was ghebracht,
De Coninck lietse dooden onsacht,
In Daniels macht wert Bel ghegheven,
Die wert ghebroken daer beneven,
Al zynen Tempel cleene gheacht.
Die van Babel eerden een Drake,
De Coninck roemd' op dat Serpent,
Daniel sprack, Coninck ist sake,
Dat ghy my wilt gheven consent,
Sonder sweert oft sulck instrument,
Sal ick die Drake wel doen sterven.
De Coninck liet hem macht verwerven.
Hy dede bersten de Drake jent.
Die van Babel sijn opgheresen,
Teghen den Coninck openbaer.
| |
[pagina 95]
| |
Zy namen Daniel ghepresen,
En wierpen hem by de Leeuwen daer,
Hy lach daer in ses daghen, maer
De Heere en heeft hem niet vergheten,
Door Abacuck sandt hy hem t' eten,
De Enghel bracht hem by zijn hayr.
De Coninck quam om te beweenen,
Daniel op den sevensten dach,
En hy sach in den Cuyl met eenen,
Daer hy Daniel sitten sach,
Hy riep luyde sonder verdrach,
O Daniels Godt ghy sijt bevonden,
Alleene Godt groot om vermonden,
Alsoo men wel oorconden mach.
Daniel track men uyt den Cuyle,
Maer die hem wilden bringhen ter doot
Die wierp men in der Leeuwen muyle,
Zy werden al haest verslonden bloot,
Aldus is Godts ghenade groot,
Over die hem met al haer sinnen,
Vreesen, betrouwen en beminnen,
Godt en verlaetse in ghenen noot.
Een is noodich. |
|