Het Soes-dijcker nachtegaeltje singht en queelt met de herders en herderinnetjes
(na 1678)–Anoniem Het Soes-dijcker nachtegaeltje singht en queelt met de herders en herderinnetjes–
AuteursrechtvrijStem: Hollandtsche Batavieren.WAnneer men heeft gheschreven
Net sestien hondert Jaer
En ses-en sestigh even,
In Oogst-maent twintigh klaer,
Heeft men de Engels-man,
Verwoedt sien komen an
In't Vlie met groot gewelt,
Gelijck hier wort vertelt.
Haer groote macht van Schepen
Braveerde voor ons Strandt,
Sy meenden ons te slepen
Na 't Rijck van Engelandt.
Ons Lant was doen in roer,
De Koop-man, Stee-man, boer,
Een yder was ontstelt
Van wegen dit gewelt.
Een deel van hare Schepen
Seyld' voort tot op de Ree,
Daer sy wel haestigh grepen
Van ons' Koop-vaerders mee:
Haer Branders spoogen vyer,
Dat maeckte groot getier,
En alle man verbaest,
Elck vluchte met der haest,
Maer sy, om quaet te stoken
Al inwaerds zeylden aen,
| |
[pagina 65]
| |
Den brant en't vreeslijck smoken,
Kond' nauw een Schip ongaen:
Tot Schieringhs-hals omtrent
Haer boosheyt wierdt bekent,
Dies honderdt door haer handt
En dertigh sijn verbrant.
Haer trots gemoet hoovaerdigh,
Van boosheyt noch niet moe,
Zeylt, ja noch min mee-waerdigh,
Na 't Wester-Schellingh toe:
Daer roeyen sy aen Landt,
En steecken in de brandt
Vier hondert Huysen groot,
Dat alle man verdroot.
Seer droevigh sach men vluchten,
Soo man als wijf in duyn,
Als schreyende, vol suchten,
Hoe jongh of kael van kruyn,
Haer geldt en goedt was buyt
Voor den verwaenden guyt,
En 't geen hy niet begeert
Werdt door het vyer verteert.
Wilt Godt het sal verkeeren:
Want soo een boose daet
Sal hy haer noch verleeren,
En straffen sulcken quaet.
Als wy het vuyl bedrogh
Verlaten, en sy noch
In boosheydt boven staen,
Dan sal sijn handt haer slaen.
Dit is oock soo bevonden,
Als pas een maendt daer an
Tot Londen sijn verslonden
Wel veertigh duysendt van
Haer huysen groot en kleyn,
En tachtigh Kercken reyn,
Door ongehoorden brandt,
Tot straf van Engelant.
Soo kan Godts gramschap branden,
Vermits een quade daet:
| |
[pagina 66]
| |
Soo straft hy Stadt en Landen,
Als men sijn Wet versmaet?
Hy siet geen Koningh aen,
Noch Vorst noch onderdaen:
Wie hem tot boosheydt wendt,
En blijft niet ongeschent.
|
|