Het Soes-dijcker nachtegaeltje singht en queelt met de herders en herderinnetjes

Schoonheydts gebreck, door kusjes verbetert.

Stem: 't Windeke daer het bosch af drilt.

AErdige Juffer, geestigh beelt,
Wiens volmaeckte schoonheyt teelt,
In de harten, Soo veel' smarten,
Als Cupidootje, met zijn schicht,
Oyt in een minnaer heeft gesticht.
'k roemd' u begaeftheyt, als volmaekt,
En in geenen deel' gewraeckt.

[p. 62]

 

Puikke zede, Juste leden,

 

Deftigh besneden aengesicht,

 

Ooghjes vol schittrend middagh licht.

 

Kleur, die den snee de loef af steeckt

 

Maer ghy seght, u iets ontbreeckt,

 

Wijl u kaecken, niet en blaecken,

 

Van een gebloosde purpre gloor,

 

Lijck als de wagen van auroor.

 

Hier toe, mijn Nimfje, weet ick raet,

 

Houd' uw kaeckjes toe, en laet

 

My haer tipjes, met mijn lipjes

 

Stroocken, tot ick ben 't kussen wars,

 

Bloeyen dan sullens' als een kars.

 

Maer als ick u schoonheydt dus

 

Heb verbetert, door gekus,

 

Stoof mijn lusjes, dan met kusjes.

 

Van uw' benecktaert lippen paer:

 

Want d'eene dienst verdient den aer.

EYNDE

Lief-hebbers als gy zit en smookt,
En by de Wijn een Pijpje rookt;
Zoo singt dit Lied tot u Vermaak:
Dan heeft Tabak en Wijn eerst smaak.