|
| |
Vryagie, tusschen een Prins en een Herderin,
| |
Stem: wanneer ach Amorant.
Die door u glinstrend oogen,
my hebt getogen dat ick om u min
moet komen smeecken, die u dienaer bin?
Doen ick laest met mijn winden lagh
Aen dese Beeck, daer ick u schoonheyt sag,
Wiert ick geschoten, met minne-looten,
H.maer Prins, mijn Edel Heer,
Zijt ghy by dese stroomen,
Alhier gekomen, om te sien hoe veer
Dat ick als herderin mijn estimeer,
mijn schoonheyt is mijn suyverheyt,
Niet door Natuer geteelt tot majesteyt,
maer voor een herder, die met my verder
P. Hoe spreeckt gy soete maeght,
Soo schoonderlijcke reden,
U eerbaerheden, Is 't geen my behaeght,
Een suyvre ziel die roem van schoonheydt draagt
Natuer die heeft u beyds gedeelt,
De kuysheyt en een tweede venus beelt,
O schoonste aerdig, Prince herten steelt.
Een Princen oogh behagen,
Die nacht en dagen wentelt in de min
Van 't hof, daer elck madam is een godin,
| |
| |
Ach Prins ick bid ten hove keert,
En doch geen spot met Herderinne scheert,
Laet my in vreden, En soeckt ghy heden
So swaer gedacht' op trecken,
Dat ick sou gecken, herderinne soet,
Met u heb ick gesticht een Etna gloet,
Hier in dit Prinslijck ingewant,
Dat door u schoonheyt staet in lichte brant
't Geen dat moet wesen door u genesen,
H. Ick ben een boerse meyd,
Die 't Princelijck begeeren
Moet excuseeren, want geen geyligheyd
Noch minne-brand in desen boesem leyd:
U grootsheyt sou my tot een val
Gedyen, als ick in dit groene dal,
U Ethna lusten, en u minne blusten
Als een Princesse voegen,
En neemt genoegen in mijn soet gevry,
En kleeden u met peerlen, Gout en zy,
Voor schaepkens sult ghy het geswier
Genieten van soo meenigh Camenier:
Verhoort mijn smeecke, aen dese beecke,
H. Soeckt ghy die grootsigheydt
Te planten in mijn herte,
Eylaes de smerte sou haest sijn bereyt,
Want onder 't Aes den fellen angel leyt,
Ach deed ick als het visjen doet,
Mijn suyvre kuysheyt lag haest onder voet
Soeckt een die vaerdig uwe kusten boet.
P. Wel ist dan al om niet,
Heb ick verlooren dan mijn groot gebiet,
Waer door my yder na de oogen siet?
| |
| |
En bent ghy niet mijn onderdaen?
Ach Herderinne wilt u doch beraen,
Eer dat mijn sinnen, geneygt tot minnen,
H.Mijn Prins gy hebt gebiet,
Soo veer u rechten raecken,
maer minne saecken dat uyt liefd geschiet
Van onderdaen, en raeckt den Prince niet:
Ghy die ons wetten geeft en doet
Daer tegen niet, vermaent u geyl gemoed;
Ach! Edel Heere, Pleegt geen oneere,
P. Hoe dat ick langer hoor
U treffelijcke reden en aerdigheden,
Hoe dat mijn minne meerder soeckt 't spoor
Te houden van oprechte min,
Ach! schoone maegt, ach! soete herderin
H. Neen Prins mijn Edel heer,
Schoon mijn't Fortuyn komt slagen,
Ick moet eerst vragen mijn Ouders begeer,
Want God gebied datmen sijn Ouders eer
Al zijn sy nedrigh en slecht
Ick ben gebonden aen Gods heylig recht,
Eer ick met sinne voldoe u minne,
P. Ick sweer by Godt en Throon,
En seraphijnen, dat ick u Persoon
Bekransen sal met d'echte bruylofs kroon
Ick sal 't u Vader dienen aen,
Soo waer als ick moet voor Gods oordeel staen
Ach schoone Jonck-vrouwe,
Daer neemt mijn trouwe, van mijn hals gedaen.
H. Sal ick op het Echte bedt,
Aen u zijde leven als vrouw verheven,
| |
| |
Soo hy in 't Paradijs heeft ingeset,
'k Ontfang u Trouw mijn prins en heer,
Schoon ick my die niet waerdig estimeer,
Maer ick sal u loonen, En stadigh toonen
P. Ontfangh mijn Venus beelt,
Al dees ontelbre kusjes, en minne lusjes,
't Princesse wesen in u boesem speelt,
Ach! ach! mijn Edel velt-godin,
Ick smelt door Liefde van u soete min
Nu magh ick soppen de Nectar droppen
H. Princelijcke majesteyt
Ontfanght mijn eerbaerheden,
En schoone Leden, Kuysse suyverheydt,
En alles wat natuer my heeft bereyt
Ontfang dees Kus tot weder-min
Fortuyn die voert my nu met vreugden in,
By mijnen heere die ick sal eere
P. Ey schenckt dees Schaepjens
En wel bekende datse in de Stal
Doen blijven, wijl dat mijn Princesse sal
Voeren een ander Velt-gebiedt,
Daer d'Onderdaen haer na de oogen siet,
En u geslachte, sal niet meer wachte
die hier an dese beke, mijn Vee komt queke
Een Bloeme-krans van vreugde allesins,
Ick schey van u Weyden of,
En treck met hem na het gebiedend hof:
Speelt op u Rietjens de minne-liedjens
EYNDE
| |
| |
| |
[WAnner, ach Amarant]
Stem: Roem-waerde Herderin.
Te saem te leven, in den Echten-bant?
Waer na mijn herte sonder eynde brandt:
Ten is van daeg noch oock van gister niet
Dat ghy mijn minne-suchten hoort en siet
maer duysent dagen so quam ick klagen
't Is waer mijn herderin,
Dat ghy mijn minne-klachten
Noyt en verachten: doch niet te min
Ben ick in lijden, en ick blijf'er in;
Ick ben niet die ick eertijdts plagh,
Wanneer ick op den alder-eersten dagh
Al uwe deughden, ende schoonheyt sagh.
Ick sal't besterven, want vleesch en bloet,
De vlamme stichten my verteeren doet:
Waer toe my van den eersten af
Uw schoonheyt voetsel en hoope gaf:
Zoo is mijn't leven, noch by gebleven
Hoe geestigh zijn uw leden
Al om besneeden, die in u woont,
Sy heeft haer proefstuk heel aen u betoont.
Het roodt dat op u wangen speelt
blinckt op de grondt van Lely-wit geteelt:
Siend' uw aerdigh beeldt.
Wanneer met heldre schijn
Uw blixem schijnt uyt d'oogen,
Seght mijn betoogen, het is mijn pijn
Mijn Lief van u soo langh berooft te zijn:
Ick heb alleenlijck 't gesicht,
| |
| |
Maer dat wat dieper in het herte licht
Die doen my dorsten, Na die soete bron
Och dat ick daer mijn brandt in lessen kon.
O noyt vol-presen Engelin
Ghy zijt de rechte spiegel van de min,
Ja Venus wagen, U schoonheyt dragen
En of schoon dat ick mach
Om dees u schoonheyt klagen,
Ick sal't verdragen, Tot den lesten dagh
Tot mijn getreur verkeert in bly gelagh.
Wanneer sult ghy verkooren mijn,
En met mijn klachten mede doogen zijn:
Dat sullen blyven, Ons beyder lijven
Met gantscher herten, Tot dat ghy klaegt
Van lijden die ghy in u boesem draeght:
Ick bid u neemt mijn quellen af,
Ach Amarant ghy valt my al te straf:
'k Sal u beminnen met hert en sinnen
|
|
Auteursrechtvrij