Het Soes-dijcker nachtegaeltje singht en queelt met de herders en herderinnetjes

De Wonderlijcke Bruydt sonder Bruydegom, op de

Stem: Ach soete Ysabel.

Ghy dart'le wulpse Jeugt,
Die altijt neemt geneucht,
En een valle vreught
In't schenden van een maeght haer bloem
Als ghy die hebt verquist,
Door vals pracktijck en list,
Draeght daer op u roem.

[p. 53]

 

meent ghy te zijn gerust,

 

Als ghy u brant geblust

 

Hebt naer uwen lust,

 

Neen seecker beelt u dit niet in

 

Het viel heel anders uyt,

 

Een boer seer wispel truyt

 

Hoort hoe het hem gingh.

 

Tot Seven-huysen wis,

 

Dees Boer woonachtigh is,

 

Hy heeft hem vergift

 

Aen eenen Dochter dien hy vraeght,

 

Al na een lanck ghevry

 

Om eens te slapen by,

 

Stout en onversaeght.

 

Dees dochter wou haer eer

 

Niet wagen voor een keer

 

maer hy komt staegh weer

 

En smeeckt en vleyt haer aen het Oor

 

En biet haer aen sijn Trou,

 

En eyst haer voor sijn vrou,

 

Dus kreegh hy gehoor.

 

Soo quam de soete min,

 

Haer mee ten Boesem in,

 

Dit gingh na sijn sin

 

Dus na al te veel vryigheyt,

 

met dese losse quant

 

Soo raeckt de pap gebrant,

 

Al in korten tijt.

 

Doen was het spel verset,

 

Sy raeckt in 't Kinder bedt

 

Doch hy schreef wel net,

 

Een Brief die desen inhout heeft,

 

Dat hy den vader is

 

Al van dit Kintje fris,

 

Dien hy aen haer geeft.

 

Ja hy quam noch soo veer

 

Dat hy oock wou haer eer,

 

Repareeren weer

 

En lieten hun geboden gaen,

 

maer siet wat losse daet

[p. 54]

 

Hy op een ander gaet,

 

Vryen doen weer aen.

 

Ey siet dees lichte sloer

 

Gaf gehoor aen den boer

 

Dus sy met hem voer,

 

Ten Landen uyt: dus seer bedroeft,

 

Soo stont aldaer sijn bruyt

 

Want de geboden uyt

 

Waren, oock den boef.

 

De Bruyt dit seer verdroot,

 

Sy klaeghden haren noot

 

Aen de heeren groot,

 

Waer op die om dit slim bedrijf

 

Uyt-wesen in haer Raet,

 

Voor sijnen daet seer quaet

 

En tot haer gherijf.

 

Dat men haer trouwen sou

 

En kenne voor sijn Vrou,

 

Dies soo moet hy gau

 

In veertien dagen komen t'huys,

 

En verantwoorden gaen,

 

Of sy magh tasten aen

 

Al sijn goet in kluys.

 

Dus gongh de bruyt te Trouw,

 

maer sonder Bruygom nou,

 

Nochtans wier sy vrou,

 

Voor eerst wiert haer gepresenteert

 

Een Silleverde stock,

 

Haer hant te rugh sy trock,

 

Ende Revuseert.

 

Maer doen de Leeraer sey,

 

Bruyt geeft u Bruygom vry,

 

U Rechterhant ghy,

 

Doen greep sy snedigh met een vaert,

 

Den brief die hy met handt

 

Gheschreven had tot pandt,

 

Dus wierd Trouw verklaert.

 

Maer evenwel ick gis,

 

Daer niet gehouwen is

 

Bruyloft, want vermits

[p. 55]

 

De Bruygom aldaer was opsent,

 

Soo kost daer venus kint

 

Hem maecken niet bemint,

 

Schoon hy hem daer went.

 

Doch hy mach noch een keer

 

Voor goet eens keeren weer

 

Ende leggen neer

 

In 't bedt de questi wissen uyt,

 

En haer houwen als de vrouw,

 

maer keert hy niet als nouw

 

Soo blyft hy een guyt.

 

Dus Spiegelt Jonge-mans,

 

Ghy die soo licht altans

 

Wagen gaet een kans,

 

Wilt ghy gaen snoepen voor een keer,

 

Soo gaet hy Lichte Griet

 

Of haer's gelijck, maer niet

 

By Dochters met Eer.

EYNDE