Het Soes-dijcker nachtegaeltje singht en queelt met de herders en herderinnetjes

Een Klacht-Liedt, van een Ionge Dochter.

Stem: Al van so schoone vrou-persone.

Eylaes wat pijne, mijn vreugt verdwijne
Eylaes wat pijne gevoelt mijn Hert,
Mijn Liefste die my trou had gezworen,

[p. 29]

 

Heeft mijn verlate van droeviger smart,

 

Help my Hemel nu ben ick verloren,

 

Want van droefheyt sal barsten mijn jonck Hert.

 

Als hy my vrijden, scheen hy vol lijden

 

Als hy my vrijden scheen hy mijn Vrint,

 

Sijn soete praet heeft mijn hert ontlooken

 

Ick heb hem trouwelijck bemint,

 

Maer'k was dwaes dat ik sijn woorde geloofde

 

Want ick my nu Eylaes bedroogen vint.

 

Barst uyt u tranen: ontsluyt u kranen

 

Barst uyt u tranen vermeert mijn klacht,

 

Twee Kinders heb ik van hem verworven

 

Twee Kinderkens tot eender dracht,

 

Och Hemel waer ick in't baren gestorven!

 

Soo waer ick niet onder de voet gebracht.

 

wat sal ick maken, wat sal ick raken,

 

Wat sal ick maecken, Ick weet geen raet,

 

mijn teere bloeikens die suchten en kermen

 

Och! Heere Godt my toch bystaet,

 

Wilt my ende Kinderkens toch ontfermen

 

want van droefheit mijn hert is disperaet.

 

Wat baet mijn klagen, Nacht ende dage,

 

Wat baet mijn klagen hy is gevlucht,

 

Ick weet niet waer ick den vader sal vinde

 

Dus moet ick leven in ongeneucht

 

Komt wrede minnaer en wilt my verslinde

 

Verslint mijn met de een en d'ander vrugt.

 

Waer zijt ghy henen, ende verdwenen

 

waer zijt ghy heenen valsche minnaer,

 

Komt siet u Schapen hoe sy u gelijcken,

 

Het is u vlees en bloet voorwaer,

 

wilt gy van my afkeeren en wijcken,

 

So treckt in't minste noch u kinders naer.

 

Nu is hy heenen en mijn veracht,

 

Die mijn sijn troutje soo minnelijck bode,

 

Stont voor mijn deurtje so menige nacht,

 

Is nu eylaes uyten Lande gevloden,

 

Nu hy my heeft tot dese val gebracht.

[p. 30]

 

Gaet u vry bergen, die my quam tergen

 

Gaet u vry bergen in t'woeste Wout,

 

Ick sal den Hemel tot wraeck verwecken,

 

Dat hy sijn blixem over u spout,

 

Het sy u boomen of bladers bedecken,

 

Ick sal niet rusten voor dat ghy my trout.

 

Mijn teere Schapen, stelt u tot slapen,

 

mijn teere Schapen ontfangt mijn borst

 

Ick sal u met melck van gramschap voeden

 

Op dat ghy na u Vaders wraecke dorst,

 

Och neen! de Hemel die sal hem behoeden,

 

't Is tijt mijn zieltje dat ghy tranen stort.

 

Ghy dochters reyne, Teer ende kleyne,

 

Ghy dochters reyne toch voor u siet

 

Neemt hier een spiegel aen my op hede,

 

Gelooft de woorden der minnaers niet,

 

Agt niet haer vleyen schoon sy wat streelen

 

So komt gy niet als ik in zwaer verdriet.

EYNDE