Het Soes-dijcker nachtegaeltje singht en queelt met de herders en herderinnetjes

Minnaers-Liedt.

Stem: Als't begint

ICk heb'er een Liefje aen 's werelts Lansdouwe,
Die ick'er bemin boven alle schoone Vrouwe
En mogt ickse aenschouwen haer lauwere Fleur,
Een Jaer by haer te wesen dunckt mijnder geen uer.
Rijck Godt mocht ick haer liefde verkrijgen,
En met mijn Liefje gaen uyt vermeyen,
Hier onder ons beyde in't lieve lange Gras,
Wy en souden niet scheyden voor het gaf'er ons pas.

[p. 13]

 

Blauw' Blommetjes soet van veele concerven

 

Kan ick'er geen troost van mijn Liefje verwerven?

 

Alleynigh te sterven den bitteren doodt,

 

Haer liefde is kleyne, maer de mijne soo groot.

 

Wat vintmen noch meer in's wereldts behagen,

 

Die't goetje beminne om te hebben goe dagen,

 

maer die nae vrage die zijne verdooft

 

Sulcke Jagers, sulcke Vrijers niet te veel en gelooft.

 

Een goet Huwelijck is voor Godt aengename,

 

Al waerder twee zieltjes in eene lichame

 

malkander beminnen tot aen het end:

 

Och lacy! quade tonge hebben ons gheschend.