Het Soes-dijcker nachtegaeltje singht en queelt met de herders en herderinnetjes

Geboorte-Zangh.

Stem: 't Sa Trompen en Trompetten.

O meysje in wiens Jaren
men drie sesjes telt,
Wy komen hier vergaren,
Tot vreughde toe-gestelt,
Om 't uer van u geboor
Weder te vieren, door
Soete dingen, Geef mijn singen
Dan gehoor.
Daer is niet aengenamer
Als 't Bloempje in sijn Jeught;
Oock vint men niet bequamer,
Om d'aldersoetste vreught
Te smaken, dan een maeght,
Die op haer kaeckjes draeght
Roode Roosjes, Welcker bloosjes

[p. 14]

 

Elck behaeght.

 

Want't Bloempje, daer te vooren

 

Het oogh vermaeck in schept,

 

Sal niemandt meer bekooren

 

Als't dor is en verlept;

 

En Maaghden, na de konst

 

Gevrijt, zijn sonder gonst,

 

Als maer simpel, Kreuck of rimpel

 

't Voorhooft fronst.

 

Dus meysje van drie sesjes,

 

Eer ghy soo veel verjaert,

 

Dat ghy de knor'ge besjes

 

Gelijkt in beeldt en aerdt,

 

Soo wil ick wenschen, dat

 

Ghy haest wort moe en sat

 

d' Eensaemheden, en betreden

 

Beter pat.

 

Ick meen het pat van trouwen,

 

Op dat, eer dese dagh

 

Wy wederom beschouwen,

 

Men u besoecken magh,

 

In Bruylofts blijde schijn.

 

Wie wenscht dit meer met mijn?

 

Al te samen, 'k segh dan Amen

 

't moet soo zijn.