Soela 1962-1964

[p. 16]

jo luma

Ik ben alleen, alleen......

Mijn hart

van liefde

opgezwollen,

meent

grenzeloos

lief te hebben, maar

ik ben alleen, alleen......

Ik ben alleen, alleen......

Mijn gemoed,

van woede

verscheurd,

dreigt

reddeloos

te zinken, want

ik ben alleen, alleen......

Ik ben alleen, alleen......

Jouw liefde,

met trouw

doorweven,

verbrijzelt

de betonnen deur van

mijn trots egoïsme.

Nu zeg ik niet meer......

ik ben alleen.

Sluw sluipt
het politiek monster,

meedogenloos

roemzuchtige huisvaders
in tergend tempo
van de huiselijke haard

wegsleurend.

Gretig grijpt
het politiek monster

tandenknarsend

naar eerzuchtige harten,
met vretend vuur
de grijzende machtsdemonen

verhittend.

Briesend breekt
het politiek monster

genadeloos

in broederlijke vrede
in waanzinnige woede
goedaardige gemoederen

ophitsend.

Slechts innige naastenliefde
en wederzijds begrip

verachten,

verpletteren

het sinistere

politiek monster.