Soela 1962-1964

[p. 8]

m. marius

Ik heb je mijn gedichten laten lezen
Ik deed 't, daar ik eenzaam was,
Om meer vertrouwd met jou te kunnen wezen.

Jij las ze en je bloosde diep
Om 't blijflijke dat was neergeschreven;
Als maagd, die in haar vlees nog sliep
Was je ontzet; de hartstocht riep.

Ik heb je mijn gedichten laten lezen
Ik deed 't daar ik eenzaam was
En jou toch niets zou kunnen laten lezen
Dat niet reeds in jouw gedachten was.

Maak betekenissen vrij
Vermink woorden
Smeed oude klanken
Tot nieuwe accoorden.

Rangschik ontzinde
En zinloze ellipsen
Tot geosynclinaal
En lichtringeclipsen.

Opgesloten binnen de nauwte
Van een strak getralied hok
Hamert steeds de oudwens
Ik wil, ik wil.......
Maar in de nacht
Verroest de wens tot ouddroom
En vertraagd slaat dan het hart
Ik zal, ik zal.......

A woman
like a lesson
unexplained
Like a concerto
sleeping
in the black
nots of a page
Sleeping, dreaming
Unaware......
Till some powerful maestro
Trembling, ardent
With infinite tenderness
With one long and soft caress
Wakes the power in her flesh.