Sic. Jaargang 8

[p. 26]

[p. 27]

Zoals

De kamer neemt de tijd,
kleedt zich geduldig aan met licht,
de dingen vloeien terug binnen de omtrek
van hun naam.

Hoe ze zijn aangespoeld uit zee,
en hoe zij verder heten komt
vindbaar aan de dag.

Terwijl de slaap uit de gordijnen drijft,
worden de muren weer van steen,
de ramen weer van glas.

Een boom spreekt zich weer uit als boom.
Omdat er niets vergeten is, begint een dag
zoals een dag begint.

* Kees Hermis