Sic. Jaargang 2

[p. 62]

Na mijn dood zal ik je handje nog grijpen
document

Haarlem, 3 juni 1930, Lodewijk van Deyssel bereidt zich voor op een reisje naar Roermond. Hij noteert: ‘Als bagage neemt men den hoogenhoed in de hoedendoos mede. Aan het station te Roermond neemt men den hoogenhoed in gebruik en geeft den gewonen daar in bewaring.’

Ware marteling moet geweest zijn de gedachte dat, na zo een zorgvuldige behandeling, deze hoogenhoed in Tilburg arriveert, ten huize van een arme muzikant, wonende in stoffige kamers op de Lange Nieuwstraat... Hij komt in redelijk goede staat aan, alhoewel de lichtgroene doos vochtkringen vertoond.

Maandag (10 augustus 1987) wordt hij naar Den Haag gereden en overhandigd aan Dr. H.G.M. Prick, Direkteur van het Nederlands Letterkundig Museum te Den Haag, Van Deyssel kenner bij uitstek. ‘Evert Jansen, ja’, zegt Prick mij door de telefoon, ‘dat is toch niet de oude huisbewaarder van het Huis Van Looy?’. ‘Ja’, zo neem ik het gesprek over,’ deze Evert Jansen kwam op een goede dag op de Vooruitgangsstraat, te Haarlem, bij mijn oudtante Lena B. en bracht de hoed en de wandelstok van Lodewijk van Deyssel mee’.

Deze Jansen, geachte lezers, zo vertelt de mondeling overgeleverde geschiedenis binnen onze familie, had, als getrouwd man (oh schande voor die tijd), een verhouding met mijn oudtante. Ik heb niet kunnen achterhalen waarom Jansen de hoed mee bracht. Later nam mijn grootvader, toen hij op leeftijd gekomen was en een veelvuldig bezoeker van crematies en begrafenissen werd, de hoed en stok mee, om zo wat gekleder ten tonele van al de droevenis te verschijnen. Mijn laatste ontmoeting met opa vond plaats in een flatgebouw, gelegen in de IJmuidense duinen, vlakbij mijn geboortehuis. We dronken een glaasje schroefdop wijn en praatten over Lena, die, zo dacht mijn opa (in de war als hij was) een verhouding had met Lodewijk van Deyssel. ‘Nee’, corrigeerde ik hem, ‘met Evert Jansen’.

De hoed bevond zich inmiddels bij mijn ouders. Pa zat trots te paard, met de hoge hoed op, tijdens de jaarlijkse carrousel avond van paardrijvereniging ‘Nol in 't Bosch’ te Renkum. Er is wat onder die hoed afgezweet.

Bij mij kwam de gedachte boven dit, zeker voor een dandy, zeer belangrijke voorwerp, een andere bestemming te geven. Met vriend Wijnand stelde ik een brief voor de heer Prick op:

[p. 63]

Tilburg,

26-5-'87

Weledelzeergeleere Heer Prick, Als literair-geïnteresseerden zijn wij uiteraard op de hoogte van Uw bijzondere affiniteit met de figuur van Lodewijk van Deyssel. Middels deze brief willen wij U in kennis stellen van een wel zeer opmerkelijke vondst, betrekking hebbende op de heer Van Deyssel. Sedert kort beschikken wij over een attribuut, dat belangrijk geweest moet zijn voor de schrijver. Het voorwerp draagt de handtekening ‘Alberdingk Thijm’ en verkeert nog in redelijke - goede staat.

Graag zouden wij U eens ontmoeten om nader te praten over onze spectaculaire ontdekking, die wellicht voor Uw museum een waardevolle aanwinst zou kunnen zijn. Op een datum die U schikt zijn wij bereid per automobiel naar de stad Den Haag af te reizen, gedachtig het advies van Lodewijk van Deyssel: ‘Bij reisjes, die uren duren, zijn de voornaamste dingen, die vooruit vastgesteld moeten worden, de voeding (met laving) en de bezighouding’.

In afwachting op Uw antwoord tekenen wij,

Hoogachtend,

W.I.F. van Lieshout.

P.H. Bon

De onderkant van de hoededoos.

Het antwoord:

De heren W.I.F. van Lieshout en P.H. Bon te Tilburg

's Gravenhage, 2 juni 1987

Zeer geachte heren,

Het ligt voor de hand dat Uw brief van 26 mei j.l. mij in niet geringe mate heeft beziggehouden, in de zin van: nieuwsgierig gemaakt naar het object, door U bij afwisseling aangeduid als een attribuut en een voorwerp.

Maar Uw brief heeft mij ook in verlegenheid gebracht. Bezwaarlijk toch kan ik van U vergen dat U de - ter hoogte van Rotterdam bepaalde levensgevaarlijke - automobielrit van Tilburg naar de Residentie onderneemt, met de zeker niet bij voorbaat algeheel uit te sluiten mogelijkheid mij iets te tonen, voor te leggen of voor te zetten dat al sinds 1952 in veelvoud deel uitmaakt van het Lodewijk van Deyssel-archief!

Blijft U echter bij Uw loffelijk voornemen, dan zou ik graag met een enkel woord, schriftelijk danwel telefonisch, willen vernemen of zo'n overkomst U zou schikken op donderdagmiddag 2 juli (datum van de zeventigste verjaardag van Pierre H. Dubois) of op vrijdagmiddag 3 juli? In afwachting van Uw nadere berichten dienaangaande, verblijf ik met de meeste hoogachting, Harry G.M. Prick

De hoed is nu veilig en rust verder in het museum.

Pieter Bon