Sic. Jaargang 2

[p. 13]

Poëzie
ilse peys

De keuze

Opstaan daarna.
De blik afwenden van de lucht en
weer betekenis moeten geven
aan elk verschijnsel:
de pijn in mijn hals bij
het vooroverbuigen,
de lijn van mijn rug
die ik krom tot ik, rechtop,
geen meester meer van mijn gedachten ben:
hier beneden staat de wereld vol!
Bomen, rivier en boerderijen
kiezen, alle tegelijk, mijn ogen.