Sic. Jaargang 2

(1987)– [tijdschrift] Sic– rechtenstatus



[pagina 10]
Poëzie lou vleugelhof Voor mijn broer Je zwierf op een roestige fiets door de polderdiepte, geen weg die zich niet voor jou in bochten wrong, de aanspraak van eenden en wegschietende patrijzen bleef je blikrichting bepalen. Je kende de heiligennamen van heinde en verre familie, als kronikeur van de dood wist je naam en toenaam, aan hun tafels sprak je weerprofetische spreuken. Met de dijkgraaf keek je uit over de gelatenheid van de dijken, je telde de kaprijke bomen die bij de dood in het krijt stonden. Als je thuiskwam zei moeder: dag lieve jongen, ben je er weer! kijk, in de bespikkelde lucht zit een blijmoedige windvlaag en de zwaluwen scheren laag over het dode maaiveld.