Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Hoort hoe Christ. | |
[Folio 252r]
| |
Over al de Christen bespien
Om benouwen, en verdrucken
Met sweerde, water, end' vyer
Alst henlien so mach ghelucken
In alsulcke boose stucken
Verblijden de tyrannen hier.
Ghelijct claer is ghebleken
Te Veurne in Vlaenderlant
Hoe sy Ga naar margenootateghen Christum ghesteken
Hebben drie zijner leden verbrant
Waer af men breeder sal hooren
In dit navolghende Liet
Hoe sy gherechticheyt versmooren
Na gheen waerschouwinghe hooren
Die haer wt Enghelant gheschiet.
In Enghelant, wilt aenmercken
Daer Gods woort puer wort gheleert
Hebben sy ghewoont, om verstercken
Van de Ga naar margenootbRoomsche Afgodery ghekeert
Daer sy eerst woonachtich waren
In haerlieder Vaderlant
Waer naer sy quamen ghevaren
Over d'water, al sonder sparen
Ghearriveert te Nieupoort aen den cant.
Van Nieupoort zijn sy ghecomen
Naer Veurne, wilt dit verstaen
Met niemant gheen woort ghenomen
Maer in stilheyt deur stadt ghegaen
Christiaen ons Broeder moede
Van gane, heeft hem gherust
Daer quamen sy t'zijn onspoede
En dorstich na zijnen bloede
Waer na de boose hebben lust.
Foriaen van Gistel d'eeste
Heeft hem aenghesproken fel
Een ghetrou dienaer vander Beeste
Daer af Ga naar margenootcIoannes tuycht seer wel En beschuldicht van de bloethonden
Die waren droncken en dol
Soot aenden Stadthouder wert bevonden
| |
[Folio 252v]
| |
Want hy sochte meer te verslonden
Aen een en was den buyck niet bol.
Meester Iacob, en Naenken reene
Die voren waren ghegaen
Saghen haren Broeder alleene
Als een schaep onder de wolven staen
Waer door sy waren bedwonghen
Haer te berghen al in dat velt
Maer sy hebbent niet ontspronghen
So hier na wert ghesonghen
Want Ga naar margenootdhaer daghen waren ghetelt.
D'hooch Balliu opgheblasen
Met Christiaen reysde na de stadt
Mielken Peel die liep al rasen
Den heelen nacht moed' en mat
Na d'ander schaepkens saechtmoedich
Om die te brenghen ghevaen
Om haer al te versaden bloedich
Ende om zijnen Meester gloedich
Die t'eender slacht te slaen.
Smorghens ontrent twee heuren
Zijn de twee ghecomen aldaer
Een mijle al buyten Veuren
In de Swaen, de Stadthouder was daer
Met zijn dienaers wt ghespronghen
De selve sy grepen seer quaet
En seere hart op haer dronghen
O ghy Ga naar margenooteSerpente jonghen
Des ouden Ga naar margenootfLeviathans zaet.
D'onnosel bedruct vercoren
Waren ter stadt ghebrocht seer haest
Die de Ga naar margenootgBeest hebben besworen
Liepen om Ga naar margenoothBabels Propheten verbaest
Om haer gheloove t'ondervraghen
Dat op d'woort was ghefondeert
D'welck sy niet en ontsaghen
Maer inden gheest groot behaghen
Hebben sy ghehadt dit wel noteert.
Om d'onnosel te verslinden
Hebben de Gheestloose rebel
| |
[Folio 253r]
| |
De drie verscheyden doen binden
Met yseren ketens fel
In bysonder kerckers treurich
In grooter ellenden swaer
Om te beter t'zijne verscheurich
Maer int gheloove bleven sy deurich
Want Gods Geest was crachtich in haer.
Ten acht stonden vanden Sophisten
En eens vanden Deken boos
Van Ronse, met valschen listen
En met haerlier treken loos
Om haer af te trecken sy sochten
Vanden eewich levenden Godt
Maer een Pastoor sy daer brochten
Van Oudenburch, waer op sy pochten
Die heeft de gevangen getroost int slot.
Men derf nu niet veel vraghen
Wat verschil daer is gheweest
Want als nu heden ten daghen
Teghen t'Placaet men de Schrifte leest
Daer elck wel in is bewesen
Dat valsche Ga naar margenootiPropheten sullen opstaen
Die nu over al zijn opgheresen
Met een heylich schijn ten desen
Daer ons Paulus af doet vermaen.
Die oock sullen bedrucken, benouwen
Gods Ga naar margenootkkinderen aen elcken cant
Met haren Beul vol trouwen
Die sy t'sweert gheven inde hant
Als de Papen heeten te slane
Is de Overheyt ras bereet
Om met Gods kinderen door te gane
Ia al ist te sieden of te brane
Sonder van t'gheloove t'hebben bescheet.
Also ist nu recht ghebleken
In Oogst den drie en twintichsten dach
Int jaer t'sestich sachmen wtspreken
De Keurheeren een sententie ach
Van Vuerenambacht ghemeene
So de Ga naar margenootlSchriftgheleerde hebben ghewilt
| |
[Folio 253v]
| |
Die Placcaet exhibeerden alleene
Met noch wat Ga naar margenootmschijnsels onreene
So hier na volcht ongestilt.
Dese vrome tuyghen gheduldich
Waren verwesen met wreetheyt groot
Datmense moest verbranden onschuldich
Tot dat daer volchde de doot
Om dat sy Ketters waren
Christiaen antwoorde soet
Ghy hebt dat niet connen verclaren
Wter Schrift al sonder sparen
Met een letter, of noch en doet.
Oock dat sy in grooter onweerden
Vanden Sacramenten ghevoelden boos
En int ongheloove volherden
Oock dat sy hertneckich bleven altoos
Daer op sy vrymoedich antwoorden
Dat sy die weerdigher hielden dan sy
Als die naer Christus oorden
Ghebruyct waren met goeden accoorden
Met noch meer ander reden daer by.
Dus hebben dese Keurheeren
In haer boosheyt voortghegaen
Tot haerder grooter oneeren
Beschaemt voor al het volck ghestaen
Om de heylighe Prelaten
Die sy seer hebben ghedient
Maer als sy van God ghelaten
Int Ga naar margenootneewighe vyer verwaten
Wert de Paus haerlier vrient.
De drie schaepkens goedertieren
Moesten ten vyere, soot was gheseyt
Op de Marct naer haer oude manieren.
Daer drie staken waren bereyt
Daer sy volstandich aen stonden
Ghebonden met ketenen groot
Daer sy met eendrachtighe monden
Riepen tot God ten selven stonden
Metten Psalme, Ga naar margenootowt dieper noot.
Twee Graubroers fel van ghebare
| |
[Folio 254r]
| |
Om te decken haer boeverie
Riepen tot de omstaende schare
Dat sy songhen van hooverdie
Een man verstaende haer secreten
Riep op de Marct, groen als een foreest
Swijcht Ga naar margenootovalsche Propheten
Men verstaet seer wel u bleten
Met dien gaven sy haren gheest.
O Heeren van Hontschoot koene
Laet u dit een spieghel zijn
Pijnt na sommighe te doene
Die gheschout hebben tregalich fenijn
Wilt oock so niet Ga naar margenootpconsenteren
In dat ghy nu voor handen hebt
Het onnoosel bloet te persequeren
Maer helpt dat liever salveren
Dat ghy in Gods oordeel niet en stept.
En wilt om Paus, noch om Coninck
Princen, Bisschop, of oock Prelaet
Of om eenighen Moninck
Oordeel gheven wt haer Placcaet
Maer Ga naar margenootqwt Gods woorden warachtich
Dat van hem bevolen es
Anders blijft u sententie onmachtich
Gods oordeel coemt over u crachtich
Met wreetheyt, dit is expres.
Oorlof ghy Heeren alle
Beweent Ga naar margenootren beschreyt u misdaet
Want de drie onnosel sonder galle
Appelleren voor den hoochsten raet
Daer ghy sult moeten hooren
Ten sy dat ghy u bekeert
Een sententie met uwen ooren
T'overgeven den Duyvel om u verstooren
Dien ghy so troulick hebt gheeert.
|
|