Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden

[Ioannes roept, betert u tot alder stont]

Na de wijse: Een Ridder ende een Meysken jonck, op een rivierken dat, etc.

IOannes ^aroept, betert u tot alder stont
En wilt u boosheyt overdincken
Bidt om ghenade, sy wert u ghejont
God salse u minnelicken schincken.

God en begeert de doot der sondaren niet

Maer ^bdat sy haer bekeeren
Doet penitentie, en van sonden vliet
Aenroept hem, t'is een ghenadich Heere.

Noch spreeckt de Heere tot t'sondaers confoort

a Matt.3.2.
Matth.1.4.
Luce 3.3.
Ioan.1.33.

b Es.56.1.
esa.40.3.
Ierem.7.5.

[fol. 144r]

 

Want ^chy een Heere is vol ghenaden

 

Coemt tot my alle, die daer ligt in sonden versmoort

 

Coemt ^dtot my, ick wil u ontladen.

 

Dat hemelsche ^egeselschap is meer verblijt

 

Dus en wilt u niet bedroeven

 

Als den sondaer zijn boosheyt belijt

 

Dan van veel die gheen berou en hoeven

 

Belijden ^fwy ons sonden, naer Schrifts vermaen

 

En als wy ons tot beteringhe gheven

 

God is getrou, so Ioannes doet verstaen

 

Dat hy ons de sonden wil vergheven.

 

Al hadde God totten sondaer gheseyt

 

Ghy moet inder hellen versincken

 

Laet hy zijn ^gquaet, en doet gherechticheyt

 

Al zijn sonden en wil hy niet ghedincken.

 

So verre als ghy d'ooste van d'weste siet

 

So David ons wil vermonden

 

So en ^hghedenct hy de boosheyt niet

 

Maer so verre laet God van ons de sonden.

 

Also hooghe als ghy den Hemel schout

 

Gheresen boven der eerden

 

Laet God zijn goetheyt, die op hem betrout

 

Alle die Gods woort aenveerden.

 

Want ghelijck een Vader ontfangt zijn kint

 

So en laet ons ⁱGod gheen weesen

 

Also ^kontfarmhertich is hy ghesint

 

Over alle die hem vreesen.

 

God is ^llanckmoedich, dies seker zijt

 

En hy en wil de sondaers niet ^mverrasschen

 

Tot zijn ⁿbeteringhen laet hy hen den tijt

 

Hy denct, wy zijn maer ^o. stof ende asschen

 

Lieve Broeders, het is nu den tijt

 

Wilt u tot alle gherechticheyt gheven

 

Schout bedroch, twist, haet en nijt

 

Wildy met God eewich leven.

 

Doet ^pvruchten der penitentien nu

 

Ende en wilt niet beyen tot morghen

c Psa.24.

d mat.11.28

e Luce 25.7.
Luce 5.32.

f Psa.32.5.
Ioan.1.9.
Prov.28.13.

g Eze.18.21, 33.14.
Iere.18.7.

h Psa.103.11
Psa.57.11.
Esa.44.22.
Psa.25.11.
Ierem.33.8.

i Ioan.14.18.

k Exo.34.76

l 2.Pet.3.9.

m 1.Ti.2.4.

n Rom.2.4.
Ezec.18.22

o Eph.4.8

p Luce 3.8.

[fol. 144v]

 

De ^qtijt ende ure segghe ick u

 

Is voor u lieden verborghen.

 

Maer die God hooveerdelick versmaen

 

Hier in dit sterffelick leven

 

Sullen ^rals dreck en slijck vergaen

 

Als God zijn oordeel sal gheven.

 

Want sulcke sullen derven moeten

 

En Gods blijschap niet ^saenschouwen

 

Met ^tden Duyvel inder Hellen wroeten

 

En blijven daer met rouwen.

 

Maer dat noyt ^vooghe en heeft ghesien

 

Noch herte en can ghedencken

 

Heeft God bereyt die hem ontsien

 

Als hy ons zijn rijcke sal schencken.

 

Want de gerechtige in s'Vaders rijck

 

Sullen ^xblincken als de sonne

 

En loven daer den Heere eewelijck

 

Die door, ^yduyvel, helle heeft verwonnen.

q Apo.3.3.

r 4.Esd.9.11
Iud.1.16.

s Psa.50.2.

t 4.Esd.13.38
2.Thes.1.9.

v 2.Cor.2.
Esa.64.4.

x Mat.13.43

y 2.Ti.1.10.