Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Elck cruyt // dat spruyt.
GOds Ga naar margenootaBruyt, reyn spruyt // teenemael schoon verciert
Vreucht Ga naar margenootbnu hantiert // pays is u gecryiert
Door Ga naar margenootctwoort gebaert // zijt int gheloof bewaert
Seer triumphant, door ws Ga naar margenootdliefs onderstant
Sietmen u Ga naar margenootejeuchdelicken bloeyen
Als sHeeren plant // Ga naar margenootfwant s'Gheests bespoeyen
Maect vruchtbaer t'lant // doet Ga naar margenootgvruchten groeyen.
Verheucht // Ga naar margenoothmaeckt vreucht in desen blijden tijt
Wie dat ghy zijt // in Gods werc u verblijt
| |
[Folio 97v]
| |
Een vrolick jaer, is ons vercondicht goet
Een Ga naar margenootitijt jolijs // tot verlossen propijs
Naer der schriftueren allegeren
Bestelt Ga naar margenootkseer wijs // naer Schrifts crieren
Met goet advijs // voor Ga naar margenootlt'gronts fonderen.
Gods Ga naar margenootmrijck // publijck, is ons geopenbaert
Weldaet Ga naar margenootnverclaert // over al onghespaert
Door ons Ga naar margenootolosghelt, claer voor oogen ghestelt
Dees Ga naar margenootpofferhant, sal altijt houden stant
Ghedaen tot vergiffenis der sonden
Door Ga naar margenootqliefden brant // zijn wy ontbonden
En trouwen bant // naer Schrifts oorconden.
Het licht // Ga naar margenootropricht // schijnt nu in duyster claer
De Ga naar margenootsschaduwe swaer // wijct der waerheyt voorwaer
Int Ga naar margenoottlichtes licht // sien wy dat licht opricht
Des Ga naar margenootvgesettes cracht // is vergaen, t'onder bracht
Duyvel, Ga naar margenootxHel, Doot, zijn niet meer schadich
Niet gelt haer macht // const hoe beradich
Dreyghen onsacht // fel en moordadich
Hoe cont // wiet rout // de Ga naar margenootywinter is vergaen
T'sneeuwen gedaen // der Lenten tijt coemt aen
Al ongheweert // reghen is ghepasseert
Des Vorst wreetheyt, is ter neder gheleyt
De Ga naar margenootzTortelduyve laet haer hooren
Wijt ende breyt // binnen ons lants dooren
Dies wy nu vrolickheyt orbooren.
Hoe goet // Ga naar margenootaen soet // is s'Heeren Gheest playsant
Aen elcken can // baert haerder liefen brant
Verr' en naer // blijct zijn ghenade claer
| |
[Folio 98r]
| |
Berch, Ga naar margenootbheuvel, dal // maect van vreuchden gheschal
Boomen, cruyt, somen mach aenschouwen
Toocht over al // door t'soet bedouwen
T'groote ghetal // der liefden trouwen.
Wie sal t'ghetal, der Ga naar margenootcdeucht, liefde en t'goet
Ghenade Ga naar margenootdsoet // d'wtspreken wesen vroet
Die ons de Vaer // schinckt in Christo eenpaer
T'is noyt Ga naar margenootegehoort // dat brocht heeft in accoort
Een Ga naar margenootfdoor zijn sterven zijn partie
Haer Ga naar margenootgmacht verstoort // die door envie
Hielden vergoort // dees vrients amie.
Met vliet // toesiet, te recht dit overdinct
Vrienden Ga naar margenoothontsprinct // en siet wat God ons schinct
Langher Ga naar margenootiniet sluyt, dees weldaet niet verswint
Ghebenedijt // Ga naar margenootklooft, prijst tot alder tijt
Danct, eert uwen God t'allen stonden
Breet ende wijt, Ga naar margenootlwilt zijn deucht conden
Hier in dit crijt, ghy edel gronden.
|
|