Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Advienne qui peut advenir, puys que Iesu est mort pour moy.
FYn, lieffelick, milt, vol troost loyael
Soeter Ga naar margenootadan honich, ende reyn
Als silver, t'welckmen sevenmael
Door Ga naar margenootbt'vyer beproeft heeft, is certeyn
T'woort Gods, dat woont in s'Hemels pleyn
Laet prediken in dit conroot
Om ons te verclaren al ghemeyn
Zijn onghemeten goetheyt bloot.
Dit heerlick Woort maeckt door zijn cracht
T'cruys Ga naar margenootchoe swaer het oock sy, seer licht
Het gheeft zijn onderdanen macht
Al die met hem blijven verplicht
Den Sathan selve int aenghesicht
Te wederstane sonder vaer
Al schiet hy menighen fellen schicht
| |
[Folio 89v]
| |
Ten schaet de vrome niet een haer.
Want Godes woort Ga naar margenootdis t'harnasch blanck
En t'sweert daer sy door zijn bevrijt
Dies zijn de schichten bot en cranck
Al die den Satan schiet wt nijt
De Ga naar margenootewerelt den vromen seer bestrijt
Sijn eyghen vleesch Ga naar margenootfis oock rebel
Maer den gheest Ga naar margenootgcleeft aen Gods woort altijt
Dies can hy overwinnen wel.
Wel hem die ghebonden licht
Onder des woorts Ga naar margenoothsubjectie soet
Diens Ga naar margenootihuys op eenen steen ghesticht
Draecht wel storm, wint en s'waters vloet
Ende ghelijck een met zijnen vrient goet
Stoutelick spreect, Ga naar margenootkso spreect voorwaer
Dien mensche met God den Heere vroet
Dies Ga naar margenootlverblijt hy hem int cruys swaer.
Den boom is altijt wel ghevoet
Die aen een Ga naar margenootmwaterbeke staet
De droochte hem gheen schade en doet
Noch oock de wacke jaren quaet
Also is den mensche delicaet
Die hem recht in Gods woort verblijt
Hy heeft ghenoech, en hoet met t'vleesch gaet
Der sielen schade hy niet en lijdt.
Cort, Ga naar margenootnydel, is al ts'werelts vreucht
En van de rechte deucht vyant
Maer wie recht in Godes woort verheucht
Die mach wel vrolick leven want
T'gheheel aertrijck is zijn Vaderlant
Ende met s'gheloofs ooghen claer
Siet Ga naar margenootohy d'eewighe vreucht triumphant
Die hem God schincken sal hier naer.
Gods woort is tbeste cieraet
Oock den schat, Ga naar margenootpdie de schatten al
Des werelts verre te boven gaet
T'verquict de vrome groot ende smal
| |
[Folio 90r]
| |
Dus mach den mensche in dit eertsche dal
Wel ghelucksalich zijn gheacht
Die in Gods woort Ga naar margenootqt'welck steets blijven sal
Zijnen lust heeft dach ende nacht.
Voort slot lofweerdich is Gods woort
Want gheen tonge en cant Ga naar margenootrspreken uyt
Den troost, die blijschap, en t'confoort
T'welck men geniet, door s'woorts virtuyt
Dus ghy die noch u ooren toe sluyt
Zijnde in onwetenheyt verstrict
Hoort en Ga naar margenootsontfangt doch des woorts gheluyt
So wert u ghemoet recht verquict.
|
|