Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Adieu schoon Ianneken.
EEn liet van minnen // wil ick beginnen
Daer in Ga naar margenootaCanticorum af gheschreven staet
Verheucht van binnen // zijn al mijn sinnen
Door Ga naar margenootbuwen troost mijn toeverlaet
Waer ick by u mijn Ga naar margenootcAdvocaet
So waer ick Ga naar margenootdverheucht in u aenschijn
O lief verheven // ghy hebt ons ghegheven
Dat wy Ga naar margenooteu broederkens souden zijn.
Noch tijt noch ure // noch soet noch suere
Noch sweert Ga naar margenootfnoch sack, nochte brant
Gheen creatuere // noch fel figuere
So cloeck, so wijs, noch so valliant
Engel noch mensche, santinne noch sant
En mach my helpen in mijn ghepijn
O lief verheven // ghy hebt my ghegheven
Dat wy Ga naar margenootgu broederkens souden zijn.
Mijn eygen wercken // my niet en sterken
Om te ghenieten mijns hertsen grief
Als ick wil mercken // op de hooghe clercken
So werde ick bevreest ghelijck een dief
Maer suyget Ga naar margenoothghy de borsten mijnder moeder lief
| |
[Folio 84r]
| |
Soo verandert galle in soeten wijn
O lief verheven // ghy hebt ons ghegheven
Dat wy u Ga naar margenootibroederkens souden zijn.
Mocht ick u spreken // vry onbesweken
Buyten alleene, ick waer ghepaeyt
De droeve treken, soude ick vergheten
T'geclanck Ga naar margenootkws woorts mijnen geest verfraeyt
Van niemant en soude ick zijn versmaeyt
Waer ick by u de liefste mijn
O lief verheven // ghy hebt ons ghegheven
Dat wy u Ga naar margenootlbroederkens souden zijn.
Mijn lief ghemeene // jaloers en reene
Ghy soect altijt ofter Ga naar margenootmyemant waer belast
Hy sorcht alleene // voor groot en cleene
Ghelijck een schipper voor zijnen mast
Droevighe liefde staet altijt vast
Sy en aensiet druck, noch gheen fenijn
O Ga naar margenootnlief verheven // ghy hebt ons ghegeven
Dat wy u broederkens souden zijn.
Mijn lief vol vreden // eerbaer van seden
Verdrijft Ga naar margenootovan my, druck, angst en gru
De Ga naar margenootppersse beneden // hebt ghy ghetreden
En van den volcke en was geen man met u
De Ga naar margenootqtreurighe gheest verheucht hem nu
Dat ghecroocte riet maect ghy nu fijn
O lief verheven // ghy hebt ons ghegheven
Dat Ga naar margenootrwy u broederkens souden zijn.
|
|