Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: O schoon mondeken root.
BEreyt Ga naar margenootau huys mijn broeder fijn
Want ghy moet sterven
Weest cloeck gemoet, wilt neerstich zijn
In dit versoeck en pijn
Want wy op dit termijn
Nietel verwerven
T'is ons een spieghel en claer bewijs
Dat hy den zijnen naer zijn advijs
Haest jonnen wilt het paradijs
Des levens schoone
Elck hef hem op Ga naar margenootbbidt ende waect
Want zijn toecoemste ons naect
Wel hem die t'woort Gods smaect
Van herten ydoone.
Ghelucksalich zijn de broeders hier
Die Ga naar margenootczijn ontslapen
Sy leven met Christum onsen Princier
Aenschijn aen aenschijn fier
Bevrijt al van dangier
Als rechte knapen
| |
[Folio 36v]
| |
Maer dien die blijven, sal de Heer
Proeven in menighen Ga naar margenootedruck en seer
Benouwen in den lichaem teer
Door zijn versoecken
Maer Ga naar margenootfeerst haelt hy die zijn bereyt
Voor hem in zijn heerlickheyt
Dies dien die blijven schreyt
In allen hoecken.
Och zijnen toorn groot en wreet
Sietmen oprijsen
Onder zijn kinders, dwelck my groot leet
Nu maect in mijn gheweet
De sonde is Ga naar margenootgt'claer bescheet
Van dit aenwijsen
Den blijvenden naeckt noch groot verdriet
Wat Christus meynt dat weetmen niet
Met deser straffe die gheschiet
In deser hueren
Daer is eerlanck noch wat voor hant
Dat God playsant
Sal ons int lant
Laten besueren.
Eerst slaet hy zijn wtvercoren ga
Door het onthalen
Dan sal hy ons straffen sonder ghena
Door grooten druck en scha
Als die van Ga naar margenoothSodoma
Hy sal niet falen
Hooch is verheven zijn vyerich sweert
Over d'lant d'welck altijt deert
Zijn wtvercoren hooch en weert
T'zijn Ga naar margenootiPharaons zeden
Sy legghen lasten menichfout
D'welck t'herte seer benout
Van die Christum zijn ghetrout
Als eyghen leden.
Den troost ten leven Ga naar margenootkfaelt ons voortaen
Als zijn vercoren
Den wech des levens voren gaen
| |
[Folio 37r]
| |
Wat troost soudemen ontfaen
Anders dan Ga naar margenootld'ooghskens dwaen
In sulck oorboren
Ons vaste steunen onthaelt de Heer
Daer op dat wy betrouden seer
Die Godes toorn weerhouden meer
Dan thien pijlaren
Soot ghebleken is aen Ga naar margenootmNoe claer
En Loth Ga naar margenootnt'is openbaer
So lang sy bleven by haer
Sachmense sparen.
Wel moghen wy verheughen vry
Als zijn ghenooten
Dat hy ons haelt wt dit ghespy
Daer altijt Ga naar margenoototreuren by
Droefheyt en swaer ghestry
Ons is ontsloten
In deser werelt Ga naar margenootpso zijn wy vrent
Lantloopers over al bekent
Die altijt soecken Ga naar margenootqons woonstadt jent
So langhe wy leven
En dwalen hier als schaepkens gaer
Onder de wolven swaer
Die ons soecken Ga naar margenootrvoorwaer
Te brenghen in sneven.
Al zijn wy hier seer cleyn gheacht
In dit benouwen
Wy zijn nochtans door Christum bracht
Tot zijn heerlicke Ga naar margenootsmacht
Al door zijns lichaems cracht
Mannen en vrouwen
Wy zijn door zijn wonden gheheelt
Borghers Ga naar margenootten Huysghenooten gheteelt
So Paulus ten Ephesen melt
Der stadt Gods reene
Wy gaen nu thuys daer wy altijt
Sullen met groot jolijt
Ons droefheyt werden quijt
Door Christum alleene.
O broeders wilt doch desen ganck
| |
[Folio 37v]
| |
Met vreucht aenveerden
Dat wy altijt der Ga naar margenootxvreuchden sanck
En dat lustich gheclanck
Moghen met blijschap lanck
Hooren vol weerden
Tusschen het leven en de doot
Staet onse vreucht en blijschap groot
Dies weest ghemoet in desen noot
T'wert haest te doene
Dan sullen wy hooren alsulck gheschal
Dat mensche in desen dal
Begrepen Ga naar margenootyheeft noch sal
In gheenen saysoene.
Oorlof mijn broeders, dit is ghedicht
Tot uwen trooste
De Heere gheve dat wy seer licht
Van hier worden ghericht
Waer sy oock zijn ghesticht
Suydt, West, oft Ooste
Wilt onse swackheyt Heer aensien
Dat wy voor doot verschricken noch vlien
Laet uwen wille in Ga naar margenootzons gheschien
In dees ellende
Dat wy u Ga naar margenootaofferen een lichaem
Dat altijt uwen naem
Behoude, Heere eersaem
Tot aen het ende.
Vreest den Heere. |
|