Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Wt de diepten O Heere.
AEnhoort ghy Christen schare
Een nieu liet nu aenschout Ga naar margenoot+
Van eenen Martelare
Pastoor van Vinderhout
Hoe dat hy onverwondert
Is comen in lijden swaer
Int jaer van vijfthienhondert
En achtentsestich daer naer.
So langhe sadt hy in vrede
Als hy voor minst ende meest
Zijn cramerije elcken dede
Tot gherijf al Ga naar margenootavan dat beest
En met Ga naar margenootbleugens hem gheneerde
So was hy haer vrient voorwaer
Maer doen hy hem bekeerde
Wert Ga naar margenootchy ghedoot van haer.
Sy hebben hem ghevanghen
Dits gheweest zijnen loon
Aldaer hy met groot verlanghen
Gods Ga naar margenootdcroone verwachte schoon
Dus loont sy alle ghelijcken
Met ghevanckenisse swaer
Al die Ga naar margenootevan de Ga naar margenootfboosheyt wijcken
Met Ga naar margenootgwreede doot daer naer.
Vrolick was hy in desen
| |
[Folio 31v]
| |
Karckere, op dit termijn
Met vermanen en met lesen
Oock de ghebeden fijn
Doen Ga naar margenootgt'savonts end' t'smorghens
Als hy adt of dranck
Sulcx dede hy sonder sorghens
God ghevende Ga naar margenoothlof en danck.
T'licht was in hem Ga naar margenootiontsteken
Dat sachmen branden daer
Al die hem quamen spreken
Heeft hy Ga naar margenootkghetroost aldaer
Haer selven sy vergaten
Al deur zijn soet vermaen
Sy en consten hem niet verlaten
En qualick van hem ghegaen.
Hy was seer aenghevochten
Van Babels dienaers boos
Aen hem sy niet en Ga naar margenootlvermochten
God Ga naar margenootmstont hem by altoos
Volstandich Ga naar margenootnt'elcken keere
Hoe hy aenghevochten was
T'volck was verwondert seere
Dat hy bleef op eenen pas.
Sententie heeft hy ontfanghen
Al om de waerheyt bloot
Datmen hem soude hanghen
Tot datter na volcht de doot
Gedegradeert al voren
Van den Antichrist dit versint
Om dat hy van zijn gheschoren
Gheworden was Gods kint.
Also was hy verwesen
Maer moeste zijn verbrant
En hy heeft God ghepresen
Ende bleef altijts constant
Verbranden Ga naar margenootoende verdomden
Totten asschen zijn lichaem
Hy loofde God met zijnen monde
Want t'was om zijnen naem.
Als een schaepken goedertierich
| |
[Folio 32r]
| |
Is hy daer voort ghebracht
Maer de serpenten Ga naar margenootpgierich
Hebben met al haer macht
Zijnen mont toeghesloten
So is hy door t'volck ghepasseert
Met trecken en met stoten
D'welck Meester de Champ useert.
Hy heeft met groot verstanden
Gheroepen onbevreest
O Heer in uwen handen
Bevele Ga naar margenootqick mijnen gheest
Ontsliep so inden Heere
En schiet wt d'eertsche dal
Wy moeten naer Schriftuers leere
Oock Ga naar margenootrverlaten ter werelt al.
Aldus blijft God bevolen
Oorlof neem ick hier me
Ten mach niet zijn verholen
Datmen te Gent dit de
D'onnosel bloet siet vergieten
In meer steden over al
Ick hope het sal God verdrieten
Niet lanck dit dueren sal.
|
|