Voorreden.
NAer dien lieve Leser de laetste lietboecken gedruct tot Embden Anno 1563. nu niet meer waren te ghecrijgen, waer toe veel menschen veroorsaect hebben gheweest, te coopen van de Lietboecken, (waer in vele Liedekens gestelt ende gemaect waren door eenen blinden yver) qualick leerende ende ghevoelende vande H. Menschwerdinghe Christi, vanden Doop, vander Overicheyt, ende meer andere puncten, strijdende teghen het oude alghemeyne Christen geloove. So hevet my goet gedocht, dese Copie na te volgen: Maer dewijle dat desen voorschreven Liedtboeck, weynich oft gheen aenwijsinghen der Schrift en hadde, noch met veersen getal aenghewesen, tot groot verdriet vanden Leser. Soo hebbe ick (wt begheerte van goede vrienden) de capittelen ende veersen getal, met aller neersticheyt, tot behulp van den Leser, met letteren vanden A.B.C. distinctelicken aengeteeckent. Oock wt alle andere Liedtboecken de Schriftmatichste hier by gevoecht, met nog veel andere, die noyt in druck geweest zijn. Item noch sommige Lofsangen ende Ghebeden, welcke de Christenheyt (al sonder eenich perijckel of schade des gheloofs) mach ghebruycken, om Gode te singen, te dancken, ende te loven: welcke af niet anders en zijn, dan schoon ontloken bloeyende vruchten, van alle Christen tot verscheyden tijden, wt den schat haerder herten voortgebracht: daer wt alle Godvruchtige eenen goeden smaeck ende voetsel der sielen mogen gecrijgen. Daerom heb ick hier in (naer mijn cranck vermogen, met Godes hulpe) geenen arbeyt gespaert: waer wt een yegelick mach proeven, waer in hy den besten smaeck vindet om zijnen God te prijsen. Het is een costelick dinck (seyt David) met Lofsangen den Heere te loven ende te dancken, twelck oock Moses ende de kinderen Israels, met alle Propheten belijden: Ia de Engelen hebben Gode met Lofsange inde geboorte onses Salichmakers Iesu Christi gepresen: vercondigende den vrede op der aerden. Also singt ooc de Hemelsche heyrschare Gode danck van de overwinninge des Lams, tegen de hoere van Babylon. Waer wt wel te bemercken is, dat de geestelicke Liedekens, Lofsangen, ende gebeden met de H. Schrift over een comende, ongetwijfelt Gode behagen. Maer hier moeten wy wel aenmercken, dat Paulus seyt 1.Cor.14. dat wy sullen metter herten singen, dat is, dat het herte meer mercken moet door des Geests inblasen, op het verstant der woorden, dan naer het gheluyt der stemmen. Daerom sult ghy altijt matelick singen, op dat de stemme ende woorden metten verstande ende gheest gelijck over een comen, so sal uwen sanck Gode aengenaem zijn, dan wert ghy door de soeticheyt der stemmen meer beweecht, als van het verstant des geests, so sondicht ghy. Want ist dat alle Liedekens ende Lofsangen dienen om God te loven ende te dancken, so is doch de stemme ende tonge het principaelste, aengesien de tonge een wtleggersse der herten ende gedachten is, die haer door t' geluyt der stemme laet hooren, daerom als ghy ghesont zijt, wilt liever met Psalmen ende geestelicke Liedekens ende Lofsangen, uwen geest vermaken tot Godes eere, dan dat ghy u vleesch met ondeuchdelicke gesangen tot wellust soudt verwecken: De Heere geve zijn genade dat wy op den berch Syons moghen singhen dat nieuwe Liet, met alle Gods wtvercoren, welck ons God gunne door Iesum Christum in cracht zijns Geestes, Amen. Bidde ghy willet desen mijnen arbeyt ten besten afnemen.
Auteursrechtvrij