Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens
(ca. 1625)–Anoniem Schoon suverlijck boeckxken–
Auteursrechtvrij
[pagina 81]
| |
op de wijse: Van Pavien.Den Gheest is ghewilligh
Maer ‘tvleesch is cranck,
Dat mach ick wel beclaghen,
Want ick hebbe al mijn leven lanck
Nae die weereldt gonste ghedraghen,
Ick en weet niet wat ick sal bestaen
Ick vinde my vol ghebreken,
Ick heb haer so menighen dienst ghedaen,
Door haer wellustighe treken.
Van der weerelt en can ick my niet besnijden,
Natuere en wilt dat niet ghedooghen
Vreught en solaes doet my verblijden,
D’aenschouwen met mijn ooghen
Venus kinderen houden my in bedwanc
Om dat ick ben onghebonden
Geen vreught en dunckt my wesen lanck
Ionckheyt treckt my altijdt tot zonden.
Die kennisse die ick hadde ontfaen,
heb ick in der aerden begraven
Ghelijck die quade knecht heeft ghedaen
Ende ben gheworden der zonden slaven
Ick diene die weerelt om haer eer,
Dat wordt my nu mispresen
O Vader, ick en ben niet weerdigh meer
Dat ick u Sone sal wesen.
Die weerelt hebdy in u ghewelt
haer macht hebdy benomen
Met haer ben ick so seer gequelt
Ick en can van haer niet comen,
Sy is in my, en ick in haer,
Alleen hebdyse verwonnen,
O Heer, den strijdt valt my te swaer
Want ick en hebs noyt begonnen.
O Heer, mijn Geest een wapen begeert
Al om de weerelt te bestrijden
| |
[pagina 82]
| |
V Godlijck woort tot een vyerigh sweert,
Scherp wesende tot allen tijden,
Een vast gheloove tot eenen schilt
Ende haer verwinnen als ghy wilt
So waer ick gantsch ghenesen.
Princen der Princen nu staet my by,
Dat ick victorie mach verwerven,
Dese drye vyanden bestormen my,
Mijn ziele willen su bederven
De Weerelt, de Duyvel onghevreest,
Ende mijn eyghen Lichaem mede,
Sijn altijt rebel teghen den Gheest
Dus is mijn ziele t’onvrede.
Die dit Liedeken heeft gheordineert,
Sijn hert dat leyt bedwonghen,
Sijn sinnekens sijn ghecorrumpeert,
Wt fantasien heeft hy ‘tghesonghen
Die weerelt en can hy niet wederstaen
Bidt voor hem t’allen tijden,
Dat hy de rechte kennisse mach ontfaen,
Al soude hy daerom lijden.
|
|