Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens
(ca. 1625)–Anoniem Schoon suverlijck boeckxken–
Auteursrechtvrij
[pagina 57]
| |
Op de wijse: Van den Leeraer op der Tinnen.Hoe luyde riep die Ziele
Tot Godt van binnen,
O Heere almachtigh Vader goet
Wat sal ick nu beginnen
Dat Lichaem beswaert dat herte mijn,
O Heere wilt mijns ghenadigh zijn
Dat vleesch wilt my verwinnen.
Als dat Lichaem,
Die ziele dus hoorde claghen,
Het sprack, o edel ziele mijn,
Waerom wildy vertsaghen
Schout des boosen Vyants raet,
Ende laet die valsche weerelt quaet,
Ghy sult Godt wel behaghen.
Die ziele sprack:
Ick soude gheerne volbrenghen
Maer ghy, o valsche Lichaem mijn,
En willes niet ghehenghen
Natuere en ghy doet my pijn,
Nochtans so moet ghestreden zijn
Ick en can u niet bedwinghen.
Dat Lichaem sprack:
O Ziel, die Heer der Heeren
Heeft u ghegheven ziel ende lijf,
Om dat ghy my sout leeren,
Godt heeft u ghegheven reden ende sin,
Om my, die tot quaet gheneghen bin
Dat ghy my sout regeeren.
Die Ziele sprack:
Wilt ghy met my eeuwelijck dueren,
So moet ghy met my de hant aen-slaen
Ende so leven wy sonder treuren,
Anders als Godt ten oordeel sal staen
Ende yeghelijck na zijn wercken loon ontfaen,
So souden wy ’t beyde besueren.
| |
[pagina 58]
| |
Dat Lichaem sprack:
Als ghy dit weet te vooren,
So wie hem selven al willens wont
Oft treedt in eenen doren,
wie sal hem beclaghen, dat vraegh ick dy.
Ghy moetet sorghen oock voor my,
Oft wy blyven beyde verlooren.
Die Ziele sprack:
Lichaem ghy moet wel sorghen
want als u aencomt die bitter doot
wie sal u dan verborghen?
wat sal dan helpen u weelde groot?
Dus moet ghy sorghen, het is noot,
Ghy hebt doch gheenen morghen.
Dat Lichaem sprack:
Moet ick oock sterven leeren,
Ende ick en weet doch gheenen tijdt,
waer toe sal ick my keeren,
Die weerelt toont my vrolijckheyt
Natuere is daer toe bereyt,
Hoe sal ickse moghen verheeren?
Die Ziele sprack:
O Lichaem snoode van weerden
waer op so verlaet ghy u,
wat wildy hier aenveerden,
Hoe dorfdy bedryven eenigh solaes
Arme stinckende vleesch, der wormen aes
Ghy moet doch in der Aerden.
Dat Lichaem sprack:
Moet ick in der aerden tijen,
Och Heere Godt van Hemelrijck:
hoe mach ick my verblijen,
My rout so seere my leven quaet,
O edel Ziele gheeft my raedt,
Ick wil my leeren lijen.
Die Ziele sprack:
Wilt u tot deughden gheven,
| |
[pagina 59]
| |
So sullen wy comen ick ende ghy
Al in dat eeuwighe leven,
Daer blyschap sal wesen immermeer
Ende sijn verlost van ‘teeuwighe seer,
Daer men eeuwelijck sal leven.
Dat Lichaem sprack
Ontfermt Godt onser beyden
My ende de edel ziele mijn,
Ende wilt ons doch gheleyden
Wilt doch bewaren de ziele mijn
Maect dat ons leven u behaeghlijc sy
Wanneer wy moeten scheyden.
|
|