Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens

[p. 35]

Een nieu Liedeken van den nieuwen Iare.

Dat soete nieuwe Iaer, ende Iaer,
Is ons nu aenghecomen,
Iae comen, ende iae comen,
Ons Heere Godt laet ons
Ten besten, ende ten goede vergaen.

Ende ick hoop het sal

Ons alle gaer vromen,
Iae vromen, ende iae vromen:
Ick sie dat wout, ende ic sie dat wout
Soo schoone ghebloeyet staen.

Ende ick hoore den Nachtegale

Soo schoone ende so vrolijck singhen,
Iae singhen, ende iae singhen,
Al in den bosch, ende iae in den bosch,
Staedt soo nae, ende vast hier by.

Ende een schoon Ionckvrou

Heeft mijn herte nu bevanghen,
Iae vanghen, ende iae vanghen,
So vaste, ick en can haer, ende en can haer
Ontrijden noch ontgaen.

Ende soo wie zijn lief

Spreeckt alle Iaers-daghe,
Iae daghe, ende jae daghe:
Met recht mach hy, ende met recht mach hy
Wel vrolijck ende blijde soo mach hy zijn.

Dies mach hy my

Wel also seer beclaghen,
Iae beclaghen, ende iae beclaghen.
Ick en sag mijn lied, ende ick en sach mijn lief
Van alle desen Iare niet.

Ende dese nijders tonghen

moet Godt ende maria verdoemen,
Iae verdoemen, ende jae verdoemen:
Sy wachten ons twee,

[p. 36]

 

Waer dat wy henen gaen.

 

Ende wy hebben hier

 

Soo langhe ghestaen,

 

Iae staen, ende jae staen:

 

Ick sie den lichten dach

 

Int Oosten soo claer opgaen.