Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens

[Met desen nieuwe Iare]

Met desen nieuwe Iare
So willen wy vrolijck zijn,
Ons heeft een maget clare,

Ghebaert een kindekijn:

In Bethlehem vercoren,
So ons die Schriftuere verclaert,
Is ons een kindt gheboren,
Die maghet bleef onbeswaert.

Hier boven in den Throone

Wert Gabriel ghesandt
Al tot der maghet schoone
Al in dat Ioodsche lant:
In Nazaret der steden
Vant hy die maghet alleyne,

[p. 33]

 

Hy sprack, Godt gheve u vrede,

 

Godt sy met u ghemeyne.

 

Ghy zijt boven alle vrouwen

 

Van Godt ghebenedijt,

 

By u wort noch behouwen

 

Dat Adam heeft ontvrijdt,

 

Ghy nsult in uwen lichame

 

Een edel vrucht ontfaen,

 

Ende blijven sonder blame,

 

En twijfelt daer niet aen.

 

Die maegt wert seer van binnen

 

Verschrickt in haren moet,

 

Sy dacht in hare sinnen

 

Hoe comen mocht die groet

 

Die haer die Enghel brochte,

 

Sy en hadde noyt man ghesien,

 

Sy dacht in haren sinnen,

 

Och hoe sal dit gheschien.

 

Die Enghelen sprack, O reyne,

 

Waerom zijdy vertsaegt?

 

Ghy sult ontfaen een greyne

 

Ende blijven een suyver maeght:

 

Ende baren sonder pijne

 

dat licht der Enghelen broodt,

 

der weerelt medecijne,

 

Ende sult zijn, zijns ghenoot.

 

Hoe soude ick kindt ghedragen,

 

Ick en kende noyt gheenen man,

 

Noch en hebbe in mijn behaghen,

 

Hoe soude dat wesen dan?

 

Het is boven natueren crachten

 

Te zijne moeder ende maeght,

 

Seer treuren mijn ghedachten,

 

Hierom ben ick vertsaeght.

 

O hooghe maeght van prijse,

 

Waerom zijt ghy vertsaeght?

 

die Heylighe Gheest sal rijsen

[p. 34]

 

In u wel suyver maeght

 

Gods cracht en uytvercoren

 

Die sullen u ontvaen:

 

Dat wort van u gheboren

 

Sal Adams zonden dwaen.

 

Oock Lijsbet heeft nu ontfaen

 

In harer ouder tijt,

 

Daer daghen zijn vergaen,

 

O Maghet ghebenedijt,

 

Het is in Gods vermoghen,

 

Dat is ende wesen sal,

 

Nu blijft in goeden hooghen,

 

Vertroost dit jammer dal.

 

Die Sone des Alderhooghsten,

 

Soo sal hy zijn ghenaemt,

 

Hy sal die weerelt verlossen,

 

Ende hy blijft onbeschaemt:

 

Sijn Rijck sal altoos dueren,

 

Ende nemmermeer vergaen:

 

Hierom en wilt niet treuren,

 

Die vreught sult ghy ontfaen.

 

Die ootmoedighe Pellicaen reyne

 

Viel neder op haer knyen:

 

Siet hier Gods deerne cleyne,

 

Na uwen woorde moet my gheschien:

 

Al tot der selver uren

 

Ontfingh die Maghet fijn,

 

Sy droegh hem sonder treuren,

 

Sy baerde hem sonder pijn.

 

In Bethlehem vercoren,

 

Als ons die Schriftuer verclaert,

 

Is ons dit kint gheboren

 

Het is veel eeren waert:

 

Die Moeder is een Maeght eerbaer

 

Dies willen wy vrolijck zijn:

 

Hy is Godt ende Mensch te gaer

 

Hy en mocht niet beter zijn.