Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens
(ca. 1625)–Anoniem Schoon suverlijck boeckxken–
Auteursrechtvrijop die wijse: van Cleven, Horn en Baten-burgh.Met vreughden willen wy singhen
In desen blijden tijt,
Heer Iesus wil ons brenghen
Al in zijn eeuwigh rijck:
Daer toe hy is gheboren
Van eener Maghet fijn,
Hy stelpt des Vaders toren
Dat soete kindekijn.
Wt Iesse is ghesproten,
Daer is ons uyt ghevloten
Een edel bloem des Goddelijcx lam,
Hy brachte ons offerhande,
Dat dede dat leven zijn
Hy brack der hellen bande
Dat soete kindekijn.
Die oude Vaders alle
Die laghen in den noot,
Met so grooten gheschalle,
| |
[pagina 29]
| |
Ende met versuchten groot
Terstont dat sy begheerden
Dat soude ghebooren sijn
Al van die suyver gaerde,
dat soete kindekijn.
Maria die suyver gaerde,
die men noyt ghenoemt en vant
Eer sy oyt quam op d’Aerde
Was sy met Gode bekant
Van binnen om ons te troosten
dat dede sy wel aenschijn
Lof hebt ghy die ons verloste,
dat soete Kindekijn.
Die Enghel van den throone
Ende al die oyt leven ghewan
Bekenden Marien Sone,
Sonder die wreede man,
Herodes valsche Heere
dat dede hy wel aenschijn
Want hy beminde seere,
dat soete kindekijn.
Herodes wat baet u sorghen
Ghy zijt van herten blindt
Gheen dinck en is verborghen
Al voor dat jonghe Kint
Hy en mint geen aertsche dingen,
Sijn rijck is sonder termijn,
Wat wilt ghy dan verdringhen
dat soete kindekijn.
Sal ick nu moeten verliesen
mijn eere, mijn goet, mijn lant
Het sal daerom verkiesen
de doodt van mijnder hant
Ende kinderen van veel wijven
Al in den Lande mijn,
Het salder oock mede blijven
dat soete kindekijn.
| |
[pagina 30]
| |
Herodes heeft voorwaren,
Van sinnen wel ghemist
Dat kint is hem ontvaren
met Goddelijcker list,
Daer moesten zy ’t besterven
Veel kinderen, dats wel aenschijn,
Om dat hy wilde bederven,
dat soete kindekijn.
Drie Coninghen uyt Orienten,
Sy hadden des kints ghewout,
Sy brachten hem in presenten
myrrhe, Wieroock ende Gout
daer mede dat sy bewesen
Sijn macht, sijn rijck, sijn pijn,
Daer mede heeft hy ons ghenesen,
dat soete kindekijn.
Een Enghel quam ter spraken,
Ioseph den ouden man,
ghy moecht u wel henen maken
Ende varen nu hier van:
Herodes wilt doen dooden
den soeten Schepper dijn,
behoet hem van alle nooden
dat soete kindekijn.
Eenen Ezel gingh hy bereyden,
Hy en lette niet een twint
daer op sette hyse beyde
Die moeder ende dat lieve kint,
Te Egypten voeren sy henen
Al door die wilde woestijn
Sijn macht heeft daer gheschenen
dat soete Kindekijn.
Sy quam in corten stonden,
daer stont een Palm-boom,
met vruchten dat sy hem vonden
Maria nam des goom,
Hier onder moet ick rusten,
| |
[pagina 31]
| |
Sprack sy dat kindekijn,
Met vreughden ende met lusten,
Ende met mijn lievekijn.
Doe sy was gheseten
Maria die suyver maeght,
Wijndruyven moet ick eten
Van des Palmbooms draeght:
Mijn herte heeft ghequolen,
Herodes valsch fenijn,
Dat ick nu dus moet dolen
Ende mijn lievekijn.
Daer af moeghdy wel swijgen
Sprack hy, die oude man:
Ghy en contse niet ghecrijghen,
Want ick niet climmen en can,
Veel badt tot deser stede,
Waer beter Broot en goeden wijn
Die moet ick u voeren mede,
Voor ons ende ons lief kindekijn.
Doe Iesus was gheseten
Op zijner liever Moeder schoot,
Hy en can des niet vergheten,
Want hy den boom gheboot
Dat hy hem boogh ter aerden
Al voor die lieve Moeder zijn,
Want haer herte des begheerde
Ende haer lief kindekijn.
Die boom van suyver vruchten
Neyghde neder zijnen coy
Al voor Marien voeten
Daer stonden wijndruyven op:
Sy pluckten alle beyde
Al door des honghers pijn,
Des moghen wy ons wel neyghen
Voor dat soete kindekijn.
Een suyver claer fonteyne
Al uyt der aerde spranck,
| |
[pagina 32]
| |
Om Iesus wille alleyne
Maria daer uyt dranck
Ende Ioseph oock die oude,
Dat dochte hem wonder zijn:
Hy loefde menighfoude
Dat soete kindekijn.
In deser suyver feesten
Sijn sy gevaren voort,
Al door die wilde foreesten
Sy deden haer confoort.
Sy quamen daer visiteren
Al sonder fel begrijp,
Den Heere aller Heeren,
Dat soete kindekijn.
Doe sy quamen met allen,
Alle in Egypten-lant,
Daer zijn die Afgoden gevallen
Al die men daer vant:
Sy en conden niet verdraghen
Dat Goddelijck aenschijn,
Dat sy daer comen saghen
Dat soete kindekijn.
|
|