Salon des variétés

48 der meest geliefkoosde coupletten en comique scènes

[p. 103]

XLV.
De doodgraver.

J. Halberstadt.
Moderato assai.

Waar-om word ik zoo schaars be-mind? Waar-om zoo hoogst ge-

haat? Ik ben der men-schen laat-ste vrind, Als al-les hen ver-laat, En
toch schuwt mij een ie-der-een, Men keert van mij zich af; Doch
't baat niet, elk moet ééns hier-heen, Voor elk maak ik een graf! Doch
't baat niet, elk moet ééns hier-heen, Voor elk maak ik een graf!

Komt een, dien 't leven smarten bood,

Hij vindt bij mij de rust;

Ik leg hem in den moederschoot

Der aarde, zacht gesust;

Ja, ouders, kind'ren, trouwe vrind,

Zelfs bruid en bruidegom,

Hier is de haat zelfs welgezind,}bis.

Uw aller vriend roept: ‘kom!’}

De een sliep zacht op 't donzen bed,

De and're hard op stroo,

Uw sponde is hier klaargezet,

Gij vindt ze nergens zoo;

De edelman en bedelaar,

Zij rusten in mijn kluis,

De laatste rustplaats is dan klaar!...}bis.

Slaap zacht hier in mijn huis.}

[p. 104]

 

De rijkaard zwelge in overvloed,

 

Met vriend en maagd vereend,

 

Terwijl de arme hong'ren moet,

 

En bittre tranen weent;

 

De eerste krijgt een monument,

 

Voor geld, doch is 't niet waard;

 

De and're ligt daar onbekend,}bis.

 

Maar was steeds braaf op aard.}

 

 

 

De vorst gaf willig rijk en kroon,

 

Zoo hij den dood ontging,

 

Doch hij is ook een aarde-zoon,

 

Een nietig sterveling;

 

De dood grijpt elk met kille hand,

 

Zegt tot de brave: rust!

 

Ontwaak eens in een beter land,}bis.

 

Door engelen gekust! -}

 

 

 

Ach! dood! kom neem mij eind'lijk ook,

 

Ik ben het leven moê;

 

Ik zie in u geen haat'lijk spook,

 

Druk zacht mij d' oogen toe;

 

Mijn leven was zoo arm aan vreugd,

 

Geef aan uw gunst thans blijk;

 

Maak mij nu ook eens recht verheugd,}bis.

 

Voer m' in uw rustig rijk.}

 

 

 

Die voor zijn naasten kuilen graaft

 

Valt eens daar zelve in;

 

Dit spreekwoord wordt ook hier gestaafd,

 

Omvat een diepen zin;

 

Doch zoo gij uwe gunst mij geeft,

 

Heeft dit voor mij geen nood;

 

Want hij die in uw harte leeft,}bis.

 

Nietwaar? die is niet dood!}