Roman van Saladin
(1993)–Anoniem Saladine, Dystorie van– Auteursrechtelijk beschermdRoman van Saladin. In: Instituut voor Nederlandse Lexicologie (samenstelling en redactie), Cd-rom Middelnederlands. Sdu Uitgevers/Standaard Uitgeverij, Den Haag/Antwerpen 1998.
-
gebruikt exemplaar
Voor de digitale editie van Roman van Saladin in de dbnl is gebruik gemaakt van de Cd-rom Middelnederlands die in 1998 werd uitgebracht door het Instituut voor Nederlandse Lexicologie.
algemene opmerkingen
De tekst op de Cd-rom Middelnederlands berust op de uitgave:
G.H.M. Claassens (ed.), De Middelnederlandse kruisvaartromans. Amsterdam, 1993. Diss. Nijmegen, 230-257 (240-256).
Op de cd-rom is ook de paginering opgenomen van de uitgave uit 1993; deze paginaverwijzingen zijn hier achterwege gelaten. Wel zijn de verwijzingen naar de foliumnummers en de kolommen in het oorspronkelijke handschrift hier overgenomen.
Op de Cd-rom Middelnederlands wordt de volgende beschrijving gegeven van de oorspronkelijke bron:
‘Bron: Praag, Katedra pomocných ved historických a archivního studia na filosofické faculte Karlovy university, z.s. (fragm.)
Datum: 1375-1400
Omvang: 160 verzen
Opm.: Twee stroken, die het bovenste gedeelte vormen van een horizontaal in repen gesneden dubbelblad. De onderste strook is aan de rechterzijde zodanig besnoeid, dat van kolom 1rb enkele laatste letters en van kolom 1va meerdere woorden verdwenen zijn. Per bladzijde zijn er twee kolommen en per kolom zijn er nu nog 20 regels (oorspronkelijke aantal is niet meer te achterhalen). Kienhorst (1988), 186, gaat er nog van uit dat de fragmenten een restant bevatten van een verloren gegane continuatie van de Oudfranse Saladin. Kienhorst spreekt dan ook in verband met deze fragmenten over de Saladijn-continuatie. Inmiddels staat echter vast dat de tekst tot de Middelnederlandse vertaling van de eigenlijke Saladin behoord moet hebben; zie Claassens (1993), 234-238. Vandaar dat de tekst hier Roman van Saladin wordt genoemd.
Status: Diplomatisch
Opm.: Claassens geeft behalve de diplomatische ook de kritische editie (naast elkaar op de linker- en de rechterpagina). Voorts heeft hij onzekere lezingen tussen ronde haken geplaatst en conjecturen tussen rechthoekige haken, terwijl ze hier beide tussen rechthoekige haken zijn gezet. Een vergelijking van de fragmenten met Dystorie van Saladine (een rederijkersgedicht bekend uit een druk van voor 1483) leerde Claassens dat de fragmenten in de editie Zatocil uit 1961 in de verkeerde volgorde zijn afgedrukt (zie L. Zatocil: 'Prager Bruchstück einer Pergamenthandschrift eines neuen mittelniederländischen Kreuzzugsromans aus der zweiten hälfte des 14. Jahrhunderts'. In: Philologica Pragensia 4 (1961), 1-16). De volgorde van de fragmenten is hier volgens de editie Claassens. Kienhorst (1988), 186-187, echter heeft nog de volgorde van Zatocil; fol. 1 en 2 in Kienhorst zijn dus hier (en in de editie Claassens) fol. 2 en 1.’
redactionele ingrepen
Kop [Roman van Saladin] toegevoegd