De Saksenspiegel in Nederland

[p. 103]

tekstkritische noten

1) Van den die hem een erve toe seecht nicht van sibben wegen. Gr. 2.
2) Van den die syn lyff vorliest van gerichtes wegen. Gr. 2.
3) De beide artikelen luiden in de Groninger handschriften:
We hem een erve toe zecht dat nicht van sibbe weghene to kumpt a) mer van gheloefte, dat hefft men vor unrecht, ten ze dat men dat tughen mach dat hem dat erve ghelovet waert vor gherichte ende daer anghevestighet is. b) G.
a) van sibbe to en coempt. Gr. 2.
b) dat gelofft weert voer gerichte ende daer an gestedyghet. Gr. 2.
Wee van gherichtes weghene syn lyff verlust, syn naeste maech de nympt syn erve. We hem selve van den lyve dodet sijn erffnamen de nemen syn gued. Ghestolet gued ende gherovet gued dat men under eenen man vindet dat sal de rechter waren ende holden iaer ende dach, tucht hem dat nement tho a) myt rechte so keert de richter dat gued daerna an syne nutte. b) Gheen man en mach des anderen mannes gued vorwreken ende vorwerken als he dat under hem heeft al ist dat he zyn lyff verwracht heefft. G.
a) treeket hem des neymant aen. Gr. 2.
b) an syn bothe. Gr. 2.

Van den de dar enen eijn erve to secht ende niet van sibbe wegen ¹). XXX. (II. 30.)

Wye syck erve tho secht nicht van sibbe halven, aver van geloftes halven, dat holde men voir unrecht, men en moge dat tugen dat dye gelovede voir gerichte gestediget is.

Hyr roret heer Eycke eyn keyser recht dat het de adoptandis, van gewylkorden erfnamen.
Alle de bewernissen hebben de Sassen afgelecht und holden, dat nieman noch van kore noch van loften oer ervende mach werden, anders dan van rechter sibbe grade. Dat secht he hyr. Varende have de mach he geven die wyle he rorich is, is yt erve dat sal he rumen yaer und dach, ys yt egen dat sal he myt erven orlove voer gerichte geven.