Van den werliken ende wo alle werlick recht een beghin heft um wilkoer. LXXIII. (I. 55.)
Alle waerlic recht heeft een aenbeghin van wilkoer, daer om soe en moet gheen wtheems man noch gast man een rechter wesen, hi en si daertoe ghewilkoert ende ghecoren of hi en si een beleent rechter. Wort oec een man 1) begrepen in enighen steden of dorpen mit dieft of mit roef in hantachtigher daet, daer moet men wel rechteren toe kiesen, een van den minsten rechteren in den dorpe, daer die hantachtighe daet is, daer se te rechte gaen, indien datse den beleenden rechter niet crighen noch hebben en moghen 2).
Oec saltu weten datter twierhande rechteren sijn. Die eersten dat sijn beleende rechter als graven ende scouteten. Dat sijn rechte rechteren. Die ander dat sijn ghecoren rechteren ende dat sijn gheheite ontsceides of sceidsluden of vorstande. Dese rechteren, die arbitri gheheten sijn, die sijn oec twierhande. Die eerste die werden gecoren nader tijt dat eene sake ghesciet is. Ende die oordelen die dese gheven, die en mach men niet scelden noch wederropen. Die andere rechteren die werden ghecoren eer der tijt dat een sake gesciet is, ende dese oordelen mach men scelden of wederropen, ende dese ghecoren rechter mach rechten over diefte, over roef ende over ander quade saken, daer die beleende rechter niet en is.